Nicky Salapu
| Pełne imię i nazwisko |
Nicky Vitolio Salapu[1] | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||
| Wzrost |
176 cm[3] | ||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Nicky Vitolio Salapu (ur. 13 września 1980 w Pago Pago) – bramkarz piłkarskiej reprezentacji Samoa Amerykańskiego. Jest rekordzistą pod względem liczby występów w meczach reprezentacji Samoa Amerykańskiego w piłce nożnej, a także rekordzistą pod względem liczby puszczonych bramek w oficjalnym meczu piłkarskim rozgrywanym pod patronatem Międzynarodowej Federacji Piłki Nożnej[5].
Kariera piłkarska
[edytuj | edytuj kod]W latach 2000–2008 był zawodnikiem klubu PanSa East FC, z którym czterokrotnie (w latach 2000–2002 oraz 2005) zdobywał mistrzostwo kraju[6]. Od 2008 do 2011 roku był graczem austriackiego SC Mauerbach[4].
Wraz z reprezentacją brał udział w kwalifikacjach do mistrzostw świata w Korei Południowej i Japonii (2002) – rozegrał w nich cztery mecze, w tym spotkanie z Australią, w którym wpuścił 31 goli (w meczu tym padł wynik 31:0, co do tej pory jest rekordem w historii rywalizacji międzynarodowej i wynik ten jest wpisany do księgi rekordów Guinnessa)[7]. Co ciekawe był on jedynym doświadczonym piłkarzem w tym meczu, ponieważ zawodnicy podstawowej jedenastki zapomnieli wyrobić paszportów[8]. Na kanwie tych wydarzeń Mike Brett oraz Steve Jamison nakręcili film dokumentalny Next Goal Wins, opowiadający o reprezentacji Samoa Amerykańskiego.
Ponadto uczestniczył w eliminacjach do mistrzostw świata w Niemczech (2006), w których ponownie wystąpił w czterech meczach[1]. Został również zgłoszony do udziału w Igrzyskach Pacyfiku 2011[9]. Ponadto wziął także udział w eliminacjach do Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2014, w których wystąpił w trzech meczach, w tym spotkaniu przeciwko reprezentacji Tonga, w którym reprezentacja Samoa Amerykańskiego odniosła pierwsze zwycięstwo w swojej historii[10]. Po tym zwycięstwie Salapu powiedział: "Teraz czuję się jak mistrz. W końcu mogę zostawić przeszłość za sobą."[11].
Nicky Salapu uprawiał również tenis stołowy[12].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Games of the XXVIII. Olympiad – Football Qualifying Tournament – Details. rsssf.com. [dostęp 2011-08-26]. (ang.).
- ↑ Salapu, Nicky. national-football-teams.com. [dostęp 2011-08-27]. (ang.).
- ↑ Nicky Salapu. zerozerofootball.com. [dostęp 2011-08-27]. (ang.).
- ↑ a b Nicky Salapu, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2011-08-26].
- ↑ Grzegorz Ignatowski, Tam też kopią: Samoa Amerykańskie [online], igol.pl, 2 października 2010 [dostęp 2020-10-29] [zarchiwizowane z adresu 2014-01-11] (pol.).
- ↑ American Samoa. oceaniafootball.npage.de. [dostęp 2011-08-27]. (ang.).
- ↑ Nicky SALAPU. fifa.com. [dostęp 2011-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 czerwca 2012)]. (ang.).
- ↑ Leszek Milewski, Od 0:31 do podniesionych głów. Najgorsza kadra świata wstaje z kolan [online], weszlo.com, 7 listopada 2014 [dostęp 2020-10-29] (pol.).
- ↑ A.S. men’s soccer team finalized. ffas.as, 2011-08-23. [dostęp 2011-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
- ↑ American Samoa break new ground. fifa.com, 2011-11-23. [dostęp 2011-12-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-29)]. (ang.).
- ↑ James Montague, For American Samoa, a Win Ignites a World Cup Dream [online], nytimes.com, 23 listopada 2011 [dostęp 2020-10-29] (ang.).
- ↑ Największe piłkarskie lania w historii futbolu [online], futbolnews.pl, 5 kwietnia 2010 [dostęp 2020-10-29] [zarchiwizowane z adresu 2010-04-09] (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Wykaz meczów Salapu w kwalifikacjach do mistrzostw świata. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-03)]. (ang.)
- Nicky Salapu w bazie National Football Teams (ang.)