Nicolaas Mansvelt
Nicolaas Mansvelt (ur. 30 lipca 1852 w Wassenaar, zm. 6 lutego 1933 w Haarlem[1]) – holenderski nauczyciel, związany z Południową Afryką. Autor publikacji poświęconych niderlandzkiemu i afrikaans.
W Afryce Południowej działał od 1874. Pracował jako wykładowca języków (w tym niderlandzkiego) w Stellenbosch. W 1891 został mianowany superintendentem odpowiedzialnym za kwestie oświatowe w Pretorii. Dążył do zwiększenia poziomu merytorycznego przygotowania pedagogów zatrudnionych w Republice Południowoafrykańskiej. W tym celu sprowadzał masowo odpowiednio wyedukowany personel z Holandii. Tego typu postępowanie często budziło sprzeciw Burów, jednak jego pozytywne efekty przyczyniły się do przyznania Transwalowi Grand Prix na wystawie światowej w Paryżu w 1900[2]. Deportowany przez władze brytyjskie podczas II wojny burskiej, powrócił do ojczyzny.
Pozostawił między innymi Próbę słownika gwarowego [języka] przylądkowo-niderlandzkiego z objaśnieniami i uwagami dotyczącymi kraju, narodu i języka (1884), prace o związkach Holendrów z Południową Afryką i swoich działaniach jako superintendenta. Zestawił także Śpiewnik holendersko-afrikaans (1907)[3].
Uhonorowany doktoratem honoris causa uniwersytetu w Utrechcie (1894) oraz francuską Legią Honorową (1901).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dr Nicolaas Mansvelt Wassenaar 30/7 1852 - Haarlem 6/2 1933. dbnl.org. [dostęp 2023-12-31]. (niderl.).
- ↑ Jerzy. Koch: Historia literatury południowoafrykańskiej : literatura afrikaans : XVII-XIX wiek. Warszawa: "Dialog", 2004, s. 355. ISBN 83-88938-78-9.
- ↑ Jerzy. Koch: Historia literatury południowoafrykańskiej : literatura afrikaans : XVII-XIX wiek. Warszawa: "Dialog", 2004, s. 356. ISBN 83-88938-78-9.