Nicolás Uriarte

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Nicolas Uriarte)
Nicolás Uriarte
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 marca 1990
Buenos Aires

Wzrost

189 cm

Pozycja

rozgrywający

Informacje klubowe
Klub

Sada Cruzeiro Vôlei

Numer w klubie

5

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst.
2008–2009 Mendoza Vóley
2009–2010 Zinella Volley Bolonia
2010–2011 M. Roma Volley
2011–2012 Club Atlético Boca Juniors
2012–2013 Buenos Aires Unidos
2013–2017 PGE Skra Bełchatów
2017–2018 Sada Cruzeiro Vôlei
2018–2019 Vôlei Taubaté
2019–2020 Personal Bolívar
2020–2022 Narbonne Volley[1]
2022– Sada Cruzeiro Vôlei[2]
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst.
2009–  Argentyna 117

Nicolás Uriarte (ur. 21 marca 1990 w Buenos Aires) – argentyński siatkarz grający na pozycji rozgrywającego, reprezentant Argentyny.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest synem byłego argentyńskiego siatkarza, brązowego medalisty Igrzysk Olimpijskich w 1988 roku w Seulu - Jona Uriarte, trenera reprezentacji Australii.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Nicolás Uriarte karierę sportową rozpoczynał w argentyńskim klubie Mendoza Voley. W sezonie 2009/2010 trafił do zespołu Serie A2 - Zinella Volley Bologna. Od sezonu 2010/2011 był graczem M. Roma Volley[3]. W następnych dwóch sezonach występował w argentyńskim Boca Rio Uruguay Seguros z którym w pierwszym roku pobytu zdobył wicemistrzostwo ligi. Od sezonu 2013/2014 był zawodnikiem PGE Skry Bełchatów, z którą podpisał dwuletni kontrakt[4]. Od sezonu 2018/2019 występuje w drużynie Funvic Taubaté.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Nicolás Uriarte zdobył z reprezentacją juniorów w 2008 roku złoty medal mistrzostw Ameryki Południowej, otrzymując trzy nagrody indywidualne: MVP turnieju oraz nagrody dla najlepszego rozgrywającego i najlepszego serwującego[5]. W 2010r. reprezentował Argentynę na Mistrzostwach Świata we Włoszech z którą zajął 9. miejsce. Został powołany do reprezentacji na Igrzyska Olimpijskie w Londynie .Reprezentacja Argentyny w Turnieju olimpijskim odpadła w ćwierćfinale z Brazylią (3:0) i ostatecznie zakończyła turniej na 5 miejscu.

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Liga argentyńska:

  • srebro 2012, 2013

Liga polska:

Superpuchar Polski:

  • złoto 2014

Puchar Polski:

Superpuchar Brazylii:

Klubowe Mistrzostwa Świata:

Puchar Brazylii:

Klubowe Mistrzostwa Ameryki Południowej:

Liga brazylijska:

  • złoto 2018, 2019, 2023[12]

Puchar Challenge:

Sukcesy reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa Świata Juniorów:

Igrzyska Panamerykańskie:

Mistrzostwa Ameryki Południowej:

Nagrody indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Nicolás Uriarte dejará Bolívar y jugará la próxima temporada en Narbonne de France. tycsports.com. (hiszp.).
  2. ↑ Uriarte wraca do Cruzeiro. siatka.org. (pol.).
  3. ↑ Savani w Lube. volley24.pl. [dostęp 2010-05-30]. (pol.).
  4. ↑ PGE Skra z rozgrywającym. skra.pl. [dostęp 2013-04-30]. (pol.).
  5. ↑ Argentyna mistrzem Ameryki Południowej. sport24.pl. [dostęp 2010-05-30]. (pol.).
  6. ↑ Sada Cruzeiro z piątym Superpucharem Brazylii. siatka.org. (pol.).
  7. ↑ De virada, Sada Cruzeiro bate Minas e leva o bronze no Mundial. olimpiadatododia.com.br. (port.).
  8. ↑ Zespół Sada Cruzeiro zdobył siódmy Puchar Brazylii. siatka.org. (pol.).
  9. ↑ Cruzeiro é campeão da Copa do Brasil de Vôlei Masculino 2024. ge.globo.com. (port.).
  10. ↑ Cruzeiro vence Minas e conquista nono título Sul-Americano de clubes. ge.globo.com. (port.).
  11. ↑ SADA CRUZEIRO CONQUISTA SU DÉCIMO SUDAMERICANO DE CLUBES. voleysur.org. (hiszp.).
  12. ↑ Superliga Masculina 2023: Cruzeiro vence o Minas e conquista o bicampeonato. olympics.com. (port.).
  13. ↑ CEV Challenge Cup : Narbonne sacré après un match incroyable !. dicodusport.fr. (fr.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nicolás_Uriarte&oldid=73103844”