Nigrozyny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nigrozyny – grupa organicznych związków chemicznych powstających w reakcji nitrobenzenu z aniliną w obecności chlorku żelaza(II) i kwasu solnego lub szeregu modyfikacji tej metody. Otrzymywane są jako mieszaniny o złożonym składzie, wykazują podobieństwo do indulin, choć zawierają głównie związki o szkielecie fenazynowym o większej masie cząsteczkowej. Zostały po raz pierwszy otrzymane w 1867 roku przez Jeana Théodore’a Coupiera[1].

Barwników nigrozynowych, w tym również ich pochodnych m.in. sulfonowych, używa się do produkcji farb drukarskich, tuszów do długopisów i pisaków, do barwienia tworzyw sztucznych, papieru czy skóry, do szerokopasmowej absorpcji w technologii laserowej, jako dodatek stabilizujący w polimeryzacji dyspersyjnej[1], jak również w mikrobiologii do barwienia negatywnego drobnoustrojów[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Horst Berneth, Azine Dyes, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, 2008, s. 479, 485–486, DOI10.1002/14356007.a03_213.pub3 (ang.).
  2. Rozdział 7, [w:] Antoni Różalski, Ćwiczenia z mikrobiologii ogólnej. Skrypt dla studentów biologii. Część teoretyczna i praktyczna, Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2014, s. 56, ISBN 978-83-7171-635-5.