Nihoa itakara

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nihoa itakara
Raven, 1994
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Podrząd

Opisthothelae

Infrarząd

ptaszniki

Rodzina

Barychelidae

Podrodzina

Barychelinae

Rodzaj

Nihoa

Gatunek

Nihoa itakara

Nihoa itakaragatunek pająków z infrarzędu ptaszników i rodziny Barychelidae. Występuje endemicznie w Papui-Nowej Gwinei.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1994 roku przez Roberta Ravena[1][2] na podstawie pojedynczej samicy odłowionej w 1986 roku. Jako lokalizację typową wskazano Itakarę w Papui-Nowej Gwinei. Epitet gatunkowy wywodzi się od tejże lokalizacji[2].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Holotypowa samica ma ciało długości 16 mm oraz karapaks długości 7,5 mm i szerokości 6,1 mm. Karapaks jest w zarysie prawie jajowaty, ubarwiony czerwonobrązowo z brązowymi znakami na części głowowej i brązowym siateczkowaniem przy krawędziach, porośnięty czarnymi włoskami i czarnymi szczecinkami. Jamki karapaksu są krótkie i zakrzywione. Szczękoczułki są czerwonobrązowe, porośnięte brązowymi szczecinkami, pozbawione rastellum. Bruzda szczękoczułka ma 9 dużych i 2 małe zęby na krawędzi przedniej oraz w 8 małych ząbków i od 15 do 20 ziarenek w części środkowo-nasadowej. Szczęki zaopatrzone są w 13–14 kuspuli. Na wardze dolnej brak kuspuli. Odnóża są pomarańczowobrązowe z brązowymi przepaskami. Odnóża pary pierwszej, drugiej i czwartej mają na udach po 4–6 cierni bazyfemoralnych. Nadstopia trzeciej pary zaopatrzone są w skopule, natomiast pary czwartej są ich pozbawione. Trzecia i czwarta para nadstopii wyposażona jest w grzebienie. Kądziołki przędne pary tylno-środkowej są dobrze wykształcone. Opistosoma (odwłok) jest z wierzchu brązowa z dużymi, białymi kropkami rozmieszczonymi w dwóch grupach na przedzie i jednej na środku. Spód opistosomy jest brązowy z dużymi, jasnymi łatami. Genitalia samicy mają dwie spermateki, każda złożona z dużego, trójkątnego płata wewnętrznego i małego płata zewnętrznego o lekko rozszerzonym wierzchołku[2].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Pająk ten występuje endemicznie w Papui-Nowej Gwinei. Znany jest wyłącznie z miejsca typowego w prowincji Oro[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Gen. Nihoa Raven & Churchill, 1992. [w:] World Spider Catalog Version 21.5 [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2021-01-03].
  2. a b c d R.J. Raven. Mygalomorph spiders of the Barychelidae in Australia and the western Pacific. „Memoirs of the Queensland Museum”. 35, s. 291-706, 1994.