Nikołaj Łobaczewski
 |
Ten artykuł od 2010-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać (wiarygodne) źródła, najlepiej w formie dokładnych przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Nikołaj Iwanowicz Łobaczewski, (ros. Николай Иванович Лобачевский) (ur. 20 listopada?/1 grudnia 1792 w Niżnym Nowogrodzie, zm. 12 lutego?/24 lutego 1856 w Kazaniu) – rosyjski matematyk polskiego pochodzenia.
Życiorys[edytuj]
Nikołaj Iwanowicz Łobaczewski urodził się w Niżnym Nowogrodzie, w Rosji w 1792 roku. Jego rodzicami byli Iwan Maksymowicz Łobaczewski oraz Praskowia Aleksandrowna Łobaczewska. Gdy w 1800 roku zmarł jego ojciec rodzina przeniosła się do Kazania. Tam uczęszczał do gimnazjum, a następnie, od 1807 na uniwersytet w Kazaniu, założony ledwie trzy lata wcześniej. Tam w roku 1811 uzyskał magisterium z fizyki. Trzy lata później zaczął tam wykładać, zaś w roku 1822 otrzymał profesurę, natomiast w 1827 roku został wybrany rektorem. Wykładał matematykę, fizykę oraz astronomię. W 1832 ożenił się z Warwarą Aleksiejewną Moisiejewą. Mieli razem mieć osiemnaścioro dzieci, z czego siedmioro dożyło dorosłości. Ze względu na pogarszający się stan zdrowia, w 1846 został zmuszony do opuszczenia uniwersytetu. Zmarł w biedzie w 1856 roku.
Odkrycia matematyczne[edytuj]
Łobaczewski jest twórcą (niezależnie od Jánosa Bolyai’a) geometrii nieeuklidesowej.
Nagrody[edytuj]
Kazański Uniwersytet Państwowy przyznaje Medal Łobaczewskiego od 1992 roku, natomiast od 1897 przyznawana jest Nagroda Łobaczewskiego.
