Nikołaj Wydrigan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikołaj Wydrigan
Николай Выдриган
16+3 zwycięstw
starszy porucznik lotnictwa starszy porucznik lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

12 grudnia 1920
Kazackoje, gubernia chersońska

Data śmierci

12 lipca 1946

Przebieg służby
Lata służby

1940–1946

Siły zbrojne

Armia Czerwona,
Wojskowe Siły Powietrzne

Jednostki

31 gwardyjski pułk lotnictwa myśliwskiego 6 Gwardyjskiej Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego 5 Armii Powietrznej

Stanowiska

dowódca klucza

Główne wojny i bitwy

front wschodni (II wojna światowa)

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy

Nikołaj Zacharowicz Wydrigan (ros. Николай Захарович Выдриган, ur. 12 grudnia 1920 we wsi Kazackoje (obecnie w rejonie berysławskim w obwodzie chersońskim), zm. 12 lipca 1946) – radziecki lotnik wojskowy, starszy porucznik, Bohater Związku Radzieckiego (1946).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w ukraińskiej rodzinie robotniczej, jego ojciec po zakończeniu wojny domowej w Rosji służył w Armii Czerwonej jako zawodowy wojskowy i podczas wojny z Niemcami otrzymał stopień generała porucznika. Skończył 7 klas i szkołę fabryczno-zawodową, po czym został tokarzem w zakładach mechanicznych. Od 1940 służył w armii, w 1941 ukończył wojskową lotniczą szkołę pilotów w Armawirze. Od lutego 1942 walczył na froncie jako lotnik 211 pułku lotnictwa myśliwskiego Sił Powietrznych 43 Armii Frontu Zachodniego, od maja do czerwca 1942 walczył na Froncie Wołchowskim, a od września 1942 w składzie 220 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego 16 Armii Powietrznej na Froncie Stalingradzkim. W październiku 1942 został przeniesiony jako dowódca klucza do 273 pułku lotnictwa myśliwskiego (późniejszego 31 gwardyjskiego pułku lotnictwa myśliwskiego) 268 (6 Gwardyjskiej) Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego, walczył na Froncie Stalingradzkim, Południowym, 4, 1 i 2 Ukraińskim. Brał udział w bitwie pod Stalingradem, operacji rostowskiej, donbaskiej i melitopolskiej, wyzwalaniu Krymu, zachodniej Ukrainy i Polski i walkach na terytorium Węgier i Austrii, wojnę zakończył na terytorium Czechosłowacji. Jako dowódca klucza 31 gwardyjskiego pułku lotnictwa myśliwskiego 6 Gwardyjskiej Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego 5 Armii Powietrznej w stopniu starszego porucznika wykonał 629 lotów bojowych i stoczył 57 walk powietrznych, w których strącił osobiście 16 i w grupie 3 samoloty wroga[1]. W 1943 został przyjęty do WKP(b). Po wojnie kontynuował służbę w lotnictwie. Zginął w wypadku lotniczym. Został pochowany w rodzinnej wsi.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]