Nikołaj Osipow
.jpg)
Nikołaj Jewgrafowicz Osipow (ros. Николай Евграфович Осипов, cz. Nikolaj Jevgrafovič Osipov; ur. 12 października 1877 w Moskwie, zm. 19 lutego 1934 w Pradze) – rosyjski i czeski lekarz psychiatra, psychoanalityk, pionier psychoanalizy w Rosji i w Czechosłowacji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował medycynę na Uniwersytecie w Moskwie, Zurychu, Bonn, Bernie, Bazylei i Fryburgu. W 1903 roku w Bazylei otrzymał tytuł doktora medycyny. Po powrocie do Rosji był pomocnikiem prosektora w Zakładzie Histologii i Embriologii Uniwersytetu w Moskwie. Przez pewien czas pracował w Szpitalu Przemienienia Pańskiego, od 1907 roku w klinice psychiatrycznej Władimira Serbskiego. Pracował tam do 1911, kiedy większość kadry odeszła w proteście przeciwko reformom Lwa Kosso. Przed rewolucją październikową prowadził prywatną praktykę i był asystentem na uniwersytecie. W 1918 roku udał się na Ukrainę, kolejne dwa lata spędził w Odessie, Noworosyjsku, Konstantynopolu, Eupatorii i Sewastopolu. W 1921 przez Belgrad i Budapeszt dotarł do Pragi, gdzie się osiedlił. Wykładał psychiatrię na Uniwersytecie Karola i prowadził prywatną praktykę.
Korespondencję Freuda i Osipowa wydano w Niemczech w 2009 roku[1].
Poglądy filozoficzne[edytuj | edytuj kod]
Wychodząc z psychoanalizy, usiłował stworzyć filozofię miłości[2], która pretendowała do wyjaśnienia zwiążku między osobami inną drogą niż interpretacje kontynuatorów Freuda, z ich tendencją do panseksualizmu. Obrał sobie za cel przeanalizowanie teorii psychologicznych Freuda w duchu personalistycznej metafizyki Mikołaja Łosskiego i uważał, że miłość powinna być podstawowym faktorem życia kosmicznego znacznie wcześnie niż popęd płciowy, i nie może zostać sprowadzona do prostego napięcia fizjologicznego[3].
Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]
- Ueber histologische Veränderungen in Spätstadien der Muskeltrichinosen. Basel: Walz & Miéville, 1903.
- Психология комплексов и ассоциативный эксперимент по работам Цюрихской клиники. Журнал С.С. Корсакова, 1908.
- О неврозе боязни. Журнал С.С. Корсакова, 1910.
- Идеалистическое настроение и психотерапия. Психотерапия, 1910.
- Психотерапия в литературных произведениях Л.Н. Толстого. Психотерапия, 1911.
- О больной душе. Журнал С.С. Корсакова, 1913.
- Psychoanalyse und Aberglaube. Internationale Zeitschrift für Psychoanalyse 8, 1922.
- Революция и сон. Научные труды РНУ в Праге, т. 4, 1931.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sigmund Freud: Briefwechsel 1921 - 1929 / Sigmund Freud/Nikolaj J. Ossipow. Hrsg. von Eugenia Fischer... Frankfurt, M.: Brandes & Apsel, 2009. ISBN 978-3-86099-371-2.
- ↑ Сироткина И.Е.. ИЗ ИСТОРИИ РУССКОЙ ПСИХОТЕРАПИИ: Н.Е. ОСИПОВ В МОСКВЕ И ПРАГЕ. „Вопросы психологии”. 1, s. 74-83, 1995. Работа выполнена благодаря поддержке Фонда "Культурная инициатива" и Центрально-Европейского университета в Праге.. ISSN 0042-8841. (ros.).
- ↑ Łosski 2000 ↓, s. 371.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mikołaj Łosski: XXI. Filozofowie-uczeni. W: Mikołaj Łosski: Historia filozofii rosyjskiej. Przełożył: Henryk Paprocki. Kęty: Wydawnictwo Marek Derewiecki, 2000, s. 369–372, seria: Daimonion. ISBN 83-88524-00-3. (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- ОСИПОВ НИКОЛАЙ ЕВГРАФОВИЧ /12. [dostęp 2010-11-02].