Nikołaj Zubow (1763–1805)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikołaj Zubow
Николай Александрович Зубов
Ilustracja
pułkownik
Data i miejsce urodzenia

24 kwietnia 1763
Włodzimierz

Data śmierci

9 sierpnia 1805

Przebieg służby
Lata służby

1782–1801

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego

Główne wojny i bitwy

Wojna rosyjsko-turecka (1787-1792)
insurekcja kościuszkowska

Odznaczenia
Order św. Andrzeja (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Czerwonego Orła Order Czarnego Orła (Prusy)

Nikołaj Zubow (1763–1805) – rosyjski wojskowy, najstarszy z braci Zubowów. Młodsi odeń byli Płaton Zubow i Walerian Zubow.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Rozpoczął służbę w gwardii konnej. Jego młodszy brat Płaton Zubow - faworyt Katarzyny II wspomógł jego karierę. W roku 1789 Nikołaj awansował na podpułkownika, następnie brał udział w II wojnie tureckiej.

W czasie insurekcji kościuszkowskiej 26 czerwca 1794 roku stoczył bitwę pod Sołami z dywizjami Jakuba Jasińskiego i Jerzego Franciszka Grabowskiego[1].

Już jako pułkownik przywiózł do Petersburga wiadomość o zwycięstwie nad Rymnikiem. Był jednym z zabójców Pawła I. Prawdopodobnie zadał mu pierwszy cios złotą tabakierą.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bartłomiej Szyndler, Powstanie kościuszkowskie 1794, Warszawa 1994, s. 421