Nina Biczuja
| |
| Data i miejsce urodzenia |
24 sierpnia 1937 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
dziennikarka, pisarka |
| Odznaczenia | |
 
| |
Nina Biczuja (ukr. Ніна Бічуя; ur. 24 sierpnia 1937 w Kijowie) – ukraińska pisarka. Tłumaczka literatury polskiej, w tym powieści Olgi Tokarczuk.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1958 roku ukończyła dziennikarstwo na Uniwersytecie Lwowskim. W latach 1989–1997 była redaktorką gazety „Proswita”[1]. Pracowała jako kierownik literacki Lwowskiego Teatru Młodego Widza (obecnie Pierwszy Ukraiński Teatr dla Dzieci i Młodzieży)[2]. Od 1969 roku jest członkiem Związku Pisarzy[3]. W 1981 roku jej powieść Kwiecień w czółnie w tłumaczeniu Marii Dolińskiej wydało Wydawnictwo Lubelskie[4].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
- 1970: Drohobyćkyj zwizdar[5]
- 1981: Powisti, Kwiteń u czowni[5]
- 1968: Szpaha Sławka Berkuty[5]
- 1973: Zwyczajnyj szkilnyj tyżdeń[5]
- 1983: Jabłunia i zerniatko[5]
- 2011: Zemli romenśki, Wełyki koroliwśki łowy[5]
- 2015: Try teatralni powisti[5]
Tłumaczenia[edytuj | edytuj kod]
- 2013: Ludwik Jerzy Kern Ferdynand Nepowtornyj (Ferdynand Wspaniały)[6]
- 2012: Jacek Bocheński Boszcziestwiennyj Julij (Boski Juliusz) Lwów: Piramida[7]
- 2010: Ludwik Jerzy Kern Lubyj słone (Proszę słonia)[6]
- 2004: Olga Tokarczuk Mandirka ljudej knigi (Podróż ludzi Księgi) Lwów: Litopis[8]
Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- 2018: Order Księżnej Olgi[5]
- 2007: Order Uśmiechu[9]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ До 80-річчя від дня народження письменниці Ніни Бічуй [online], Український тижневик Міст, 24 sierpnia 2017 [dostęp 2021-07-12] (ukr.).
- ↑ Ніна БІЧУЯ: «Українці — живучі! І мова наша — живуча!» — Високий замок online [online], web.archive.org, 8 grudnia 2016 [dostęp 2021-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-08].
- ↑ Ніна Бічуя, письменниця: З шести років я знала, хто такий Сталін і правду про Голодомор [online], Інтерв'ю з України, 29 stycznia 2019 [dostęp 2021-07-12] (ukr.).
- ↑ Nina Biczuja, Kwiecień w czółnie, 1981.
- ↑ a b c d e f g h На Львівщині письменниця Ніна Бічуя отримала орден княгині Ольги [online], forpost.lviv.ua, 14 grudnia 2018 [dostęp 2021-07-12] (ukr.).
- ↑ a b Бічуя Ніна. Біографія [online] [dostęp 2021-07-12] (ukr.).
- ↑ Jacek Bocheński [online], instytutksiazki.pl [dostęp 2021-07-12] (pol.).
- ↑ Olga Tokarczuk [online], instytutksiazki.pl [dostęp 2021-07-12] (pol.).
- ↑ Бічуя Ніна Леонідівна: Біографія на УкрЛібі [online], www.ukrlib.com.ua [dostęp 2021-05-12].