Niziny Sasko-Łużyckie

Niziny Sasko-Łużyckie

Megaregion	Pozaalpejska Europa Środkowa
Prowincja	Niż Środkowoeuropejski
Podprowincja	Niziny Sasko-Łużyckie
Powierzchnia • ogółem • w Polsce	? km² 3 800 km²
Zajmowane jednostki administracyjne	Polska Niemcy

Niziny Sasko-Łużyckie (317) – podprowincja fizycznogeograficzna na pograniczu południowo-zachodniej Polski i wschodnich Niemiec, stanowiąca południową część Niżu Środkowoeuropejskiego. W regionie dominują piaszczyste stożki napływowe sudeckich rzek: Nysy Łużyckiej, Bobru i Kwisy. Przeważają tu bory sosnowe. Bogate złoża miedzi (LGOM) na obszarze monokliny przedsudeckiej.

Na terenie Polski Niziny Sasko-Łużyckie dzielą się na 3 makroregiony i 7 mezoregionów:

317.2 Obniżenie Dolnołużyckie

317.23 Kotlina Zasiecka

317.4 Wzniesienia Łużyckie

317.46 Wał Mużakowski

317.7 Nizina Śląsko-Łużycka

317.74 Bory Dolnośląskie

317.75 Równina Szprotawska

317.76 Wysoczyzna Lubińska

317.77 Równina Legnicka

317.78 Równina Chojnowska

Bibliografia

• J. Kondracki, Geografia regionalna Polski, PWN, Warszawa 2002 (ISBN 83-01-13897-1)