Niżnie Doliny
Państwo | |
---|---|
Położenie | |
Pasmo | |
Powierzchnia |
ok. 5 ha |
Zagospodarowanie |
łąka |
Położenie na mapie gminy Krościenko nad Dunajcem | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego | |
49°25′49″N 20°25′25″E/49,430278 20,423611 |
Niżnie Doliny[1], Niżne Doliny nad Gródkiem[2], Doliny nad Gródkiem[3] – duża polana i łąka w Pieninach. Należy do Krościenka nad Dunajcem w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim. Znajduje się powyżej osiedla Gródek, na opadającym ku północy stoku po lewej stronie żółtego szlaku z Krościenka na Przełęcz Szopka[1]. Polana ma długość ponad 600 m[1] i ma powierzchnię około 5 ha[4]. Jest to typowa pienińska łąka z ciepłolubną roślinnością. Aby nie dopuścić do zarośnięcia jej lasem jest co roku koszona. Charakteryzuje się dużym bogactwem gatunków storczyków. Podczas monitoringu w latach 1986–1988 znaleziono tu gatunki: kukułka Fuchsa Dactylorhiza fuchsii var. longibracteata, storczyk samczy (Orchis morio), ozorka zielona Dactylorhiza viridis, storczyca kulista Traunsteinera globosa, Dactylodenia lebrunii i mieszaniec Dactylorhiza x braunii. Świadczy to o nadal dużym bogactwie gatunkowym tej łąki, na większości łąk i polan pienińskich storczyki bowiem już wyginęły, lub występuje ich tylko jeden lub dwa gatunki[2]. Bogata jest także flora mchów. Wśród rzadkich gatunków podlegających ochronie w 2016 r. znaleziono tu fałdownika nastroszonego (Rhytidiadelphus squarrosus) i Thuidium assimile[3]. W latach 1987–1988 znaleziono tu bardzo rzadki, w Polsce zagrożony wyginięciem gatunek porostu – krwawca pajęczynowatego Haematomma ochroleucum[5].
Niżnie Doliny znajdują się już poza obszarem Pienińskiego Parku Narodowego[6]. Tuż powyżej nich jest polana Stolarzówka, a po drugiej stronie szlaku turystycznego łąka Wyżnie Doliny[6].
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]- – z Krościenka przez Bajków Groń i polanę Wyrobek na przełęcz Szopka. Czas przejścia: 1:40 h, ↑ 1:10 h[6]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2021-10-25] .
- ↑ a b Małgorzata Jagiełło , Storczyki łąk i polan Pienińskiego Parku Narodowego, „Pieniny – Przyroda i Człowiek”, 2, 1992, s. 43–49 .
- ↑ a b Grzegorz Vončina , Adam Stebel , Materiały do flory mchów (Bryophyta) pienińskiego pasa skałkowego (Karpaty Zachodnie), „Pieniny. Przyroda i człowiek”, 14, 2016, s. 79–89 .
- ↑ Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, ISBN 83-915859-4-8 .
- ↑ Józef Kiszka , Zbigniew Szeląg , Porosty (Lichenes) polan Pienińskiego Parku Narodowego – zagrożenie i ochrona, „Pieniny – Przyroda i Człowiek”, 2, Kraków 1992, s. 55–63 .
- ↑ a b c Pieniny polskie i słowackie. Mapa turystyczna 1:25 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” s.c., 2008 .