No Mercy (2016)
| Motyw muzyczny |
„No Mercy” od Kit | |||
|---|---|---|---|---|
| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
| Brandy | ||||
| Sponsor | ||||
| Data |
9 października 2016 | |||
| Hala | ||||
| Miejsce | ||||
| Gale WWE Network – chronologicznie | ||||
| ||||
| WWE No Mercy – chronologicznie | ||||
| ||||
No Mercy (2016) było gala wrestlingu, zorganizowaną przez brand SmackDown federacji WWE. Odbyła się 9 października 2016 w Golden 1 Center w Sacramento w Kalifornii[1]. Była to dwunasta i pierwsza od 2008 gala z cyklu WWE No Mercy.
Produkcja[edytuj | edytuj kod]
No Mercy oferowało walki profesjonalnego profesjonalnego wrestlingu z udziałem różnych wrestlerów z istniejących oskryptowanych rywalizacji i storyline’ów, które są kreowane na tygodniówce WWE, SmackDown Live. Wrestlerzy są przedstawieni jako heele (negatywni, źli zawodnicy i najczęściej wrogowie publiki) i face’owie (pozytywni, dobrzy i najczęściej ulubieńcy publiki), którzy rywalizują pomiędzy sobą w seriach walk mających budować napięcie. Kulminacją rywalizacji jest walka wrestlerska lub ich seria[2][3].
Rywalizacje[edytuj | edytuj kod]
AJ Styles vs. Dean Ambrose vs. John Cena[edytuj | edytuj kod]
Na SummerSlam AJ Styles pokonał Johna Cenę[4], a na Backlash zdobył WWE World Championship w walce z Deanem Ambrosem[5]. Dwa dni po Backlash Cena zaczął domagać się rewanżu i szansy na zdobycie mistrzostwa. Również Ambrose postanowił wykorzystać swoje prawo do rewanżu, co doprowadziło do konfliktu między zawodnikami i ogłoszenia trzyosobowego Triple Threat matchu o WWE World Championship na No Mercy. Tej samej nocy Cena i Ambrose pokonali AJ'a Stylesa i The Miza w starciu drużynowym. Po walce Ambrose zaatakował Cenę[6], a tydzień później pokonał go w pojedynku singlowym. Styles zaatakował obydwu rywali, na co zareagował Generalny Menedżer SmackDown Daniel Bryan, bookując starcie między Stylesem a Ambrosem na następny odcinek niebieskiej tygodniówki[7]. 27 września Styles obronił tytuł w walce z Ambrosem dzięki interwencji Johna Ceny[8]. Na ostatnim odcinku SmackDown przed No Mercy wszyscy trzej uczestnicy walki wieczoru gali wdali się w bójkę, z której zwycięsko wyszedł Dean Ambrose[9].
Becky Lynch vs. Alexa Bliss[edytuj | edytuj kod]
Na Backlash Becky Lynch pokonała Alexę Bliss, Carmellę, Naomi, Natalyę i Nikki Bellę w Six-Pack Elimination Challenge'u, stając się pierwszą posiadaczką WWE SmackDown Women’s Championship[10]. 13 września Alexa Bliss pokonała pozostałe cztery uczestniczki walki na Backlash, zyskując miano pretendenckie do mistrzostwa kobiet[6]. Do konfrontacji między Bliss i Lynch doszło tydzień później, podczas podpisywania kontraktu na walkę[7]. 4 października Bliss i Carmella pokonały Lynch i Nikki Bellę w starciu drużynowym[9].
Heath Slater i Rhyno vs. The Usos[edytuj | edytuj kod]
Również na Backlash Heath Slater i Rhyno pokonali The Usos w finale turnieju o WWE SmackDown Tag Team Championship[11]. 20 września The Usos pokonali American Alpha w walce o miana pretendenckie do mistrzostwa drużynowego[7].
The Miz vs. Dolph Ziggler[edytuj | edytuj kod]
Na Backlash The Miz pokonał Dolpha Zigglera w walce o WWE Intercontinental Championship dzięki interwencji Maryse[12]. Dwa tygodnie później Miz ponownie nieczysto pokonał Zigglera[7]. Ziggler zdecydował się postawić swoją karierę na szali w zamian za kolejną szansę na zdobycie mistrzostwa. Miz przyjął wyzwanie[8], a 4 października przedstawił film obrazujący upokarzające momenty kariery Zigglera, w tym z czasów, kiedy był członkiem The Spirit Squadu. Miz zaprosił do ringu dwóch byłych członków frakcji, którzy wpierw wydrwili Zigglera, a następnie zaatakowali go. Mimo przewagi liczebnej przeciwników Ziggler zdołał wyjść zwycięsko z bójki[9].
Bray Wyatt vs. Randy Orton[edytuj | edytuj kod]
Również na Backlash Bray Wyatt zaatakował Randy’ego Ortona za kulisami przed walką. Orton nie był w stanie walczyć, toteż zmuszony został oddać starcie walkowerem[13]. W następnych tygodniach rywale prowokowali się nawzajem, co spowodowało ogłoszenie ich walki na No Mercy.
Carmella vs. Nikki Bella[edytuj | edytuj kod]
23 sierpnia Carmella zaatakowała Nikki Bellę przed ich walką oraz podczas show Talking Smack[14]. Bella ponownie stała się ofiarą Carmelli podczas odcinka SmackDown z 4 października[9]. Wkrótce ogłoszono, że rywalki zmierzą się ze sobą na No Mercy[15].
Jack Swagger vs. Baron Corbin[edytuj | edytuj kod]
13 września przenoszący się z Raw do SmackDown Jack Swagger skonfrontował się z Baronem Corbinem[6]. 4 października Swagger nieczysto pokonał Corbina[9], wskutek czego ogłoszono, że walka rewanżowa pomiędzy zawodnikami odbędzie się w pre-showie No Mercy[16].
Lista walk[edytuj | edytuj kod]
| Nr | Wyniki | Stypulacje | |
|---|---|---|---|
| 1P | American Alpha (Chad Gable i Jason Jordan) i The Hype Bros (Zack Ryder i Mojo Rawley) pokonali The Vaudevillains (Aidena Englisha i Simona Gotcha) i The Ascension (Konnora i Viktora) |
Tag Team match[17] | |
| 2 | AJ Styles (c) pokonał Deana Ambrose'a i Johna Cenę | Triple Threat match o WWE World Championship[18][17] | |
| 3 | Nikki Bella pokonała Carmellę | Singles match[15][17] | |
| 4 | Heath Slater i Rhyno (c) pokonali The Usos (Jimmy i Jey Uso) | Tag Team match o WWE SmackDown Tag Team Championship[19][17] | |
| 5 | Baron Corbin pokonał Jacka Swaggera | Singles match[16][17] | |
| 6 | Naomi pokonała Alexę Bliss | Singles match[17] | |
| 7 | Dolph Ziggler pokonał The Miza (c) (z Maryse) | Singles match o WWE Intercontinental Championship[20][17] Jeśli Ziggler przegra, będzie musiał odejść na emeryturę. | |
| 8 | Bray Wyatt pokonał Randy’ego Ortona | Singles match[21][17] | |
| (c) – mistrz/mistrzyni przed walką P – walka miała miejsce w pre-show
| |||
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Get tickets for No Mercy in Sacramento, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-08].
- ↑ Ed Grabianowski: How Pro Wrestling Works. [w:] HowStuffWorks, Inc. [on-line]. Discovery Communications. [dostęp 2012-03-05].
- ↑ Live & Televised Entertainment. WWE. [dostęp 2012-03-21].
- ↑ Could AJ Styles defeat John Cena without the help of his Club cohorts?, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-08].
- ↑ A questionable new low for Styles leads to a controversial championship conclusion, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-08].
- ↑ a b c WWE SmackDown results, Sept. 13, 2016: Ambrose betrays the Cenation with Dirty Deeds, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-08].
- ↑ a b c d WWE SmackDown LIVE, Sept. 20. 2016: Ambrose pins Cena as Styles’ wrath sparked WWE Title Match next week, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-08].
- ↑ a b WWE SmackDown LIVE, Sept. 27, 2016: Cena makes his presence known in WWE World Title main event, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-08].
- ↑ a b c d e WWE SmackDown Live results, Oct. 4, 2016: Styles, Cena and Ambrose’s face off turned frantic en route to No Mercy, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-08].
- ↑ Who stands as the inaugural SmackDown Women’s Champion?, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-08].
- ↑ Heath Slater & Rhyno capture the SmackDown Tag Team Titles, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-08].
- ↑ Ziggler gets blindsided in Intercontinental Title clash, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-08].
- ↑ Madness reigns as Kane steps up to take on Bray Wyatt with no holds barred, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-08].
- ↑ WWE SmackDown Live results, Aug. 23, 2016: No. 1 contender AJ Styles denied Ziggler a WWE World Title opportunity, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-08].
- ↑ a b Nikki Bella vs. Carmella. wwe.com. [dostęp 2016-10-08].
- ↑ a b Jack Swagger vs. Baron Corbin (Kickoff Match). wwe.com. [dostęp 2016-10-08].
- ↑ a b c d e f g h Marc Middleton: WWE No Mercy Live Results, Your Feedback And Viewing Party. wrestlinginc.com, 2016-10-09. [dostęp 2016-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-10)].
- ↑ WWE World Champion AJ Styles vs. Dean Ambrose vs. John Cena. wwe.com. [dostęp 2016-10-08].
- ↑ SmackDown Tag Team Champions Heath Slater & Rhyno vs. The Usos. wwe.com. [dostęp 2016-10-08].
- ↑ Intercontinental Champion The Miz vs. Dolph Ziggler (If Ziggler loses, he must retire). wwe.com. [dostęp 2016-10-08].
- ↑ Randy Orton vs. Bray Wyatt. wwe.com. [dostęp 2016-10-08].