Nora Owen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nora Owen
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 czerwca 1945
Dublin

Zawód, zajęcie

polityk, chemik

Alma Mater

University College Dublin

Stanowisko

minister sprawiedliwości (1994–1997)

Partia

Fine Gael

Nora Owen (ur. 1 czerwca 1945[1] w Dublinie[2]) – irlandzka polityk, chemik i samorządowiec, deputowana, działaczka Fine Gael, w latach 1994–1997 minister sprawiedliwości.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Spokrewniona z Michaelem Collinsem, siostra polityk Mary Banotti[3]. Z wykształcenia chemik[1][2], ukończyła studia na University College Dublin. Pracowała w przemyśle farmaceutycznym[3].

W 1961 wstąpiła do Fine Gael, w 1979 została radną hrabstwa Dublin[2]. W 1981 po raz pierwszy uzyskała mandat posłanki do Dáil Éireann. Z powodzeniem ubiegała się o reelekcję w wyborach w lutym 1982 i w listopadzie 1982. Nie została wybrana na kolejną kadencję w 1987[1][4]. Pod koniec lat 80. wchodziła w skład władz organizacji Trócaire związanej z Kościołem katolickim w Irlandii[2]. W 1992 i 1997 ponownie wybierana na deputowaną, w niższej izbie irlandzkiego parlamentu zasiadała do czasu wyborczej porażki w 2002[1][4]. W latach 1993–2001 była zastępczynią lidera Fine Gael[5]. Od grudnia 1994 do czerwca 1997 sprawowała urząd ministra sprawiedliwości w gabinecie Johna Brutona[1]. Gdy w 1996 przez handlarzy narkotyków zamordowana została dziennikarka Veronica Guerin, Nora Owen doprowadziła do powołania nowej służby Criminal Assets Bureau zajmującej się zwalczaniem zorganizowanej przestępczości[2].

Po odejściu w 2002 z parlamentu była prezenterką programów telewizyjnych na antenie TV3 (m.in. Midweek). Powołana na patronkę założonego w 2002 towarzystwa Collins 22 Society[2].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W 1968 zawarła związek małżeński z Brianem Owenem. Matka trzech synów, w tym jednego przysposobionego[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Mrs. Nora Owen, oireachtas.ie [zarchiwizowane 2010-04-10] (ang.).
  2. a b c d e f Maedhbh McNamara, A Woman's place is in the Cabinet: Women Ministers in Irish Governments 1919–2019, Drogheda: Choice Publishing, 2020 [dostęp 2020-11-21] (ang.).
  3. a b c Andrea Smith, 'I discovered I was pregnant after adopting my son and was asked if I wanted to give him back' [online], independent.ie, 9 września 2014 [dostęp 2020-11-21] (ang.).
  4. a b Nora Owen [online], electionsireland.org [dostęp 2020-11-20] (ang.).
  5. Ireland Parties [online], guide2womenleaders.com [dostęp 2020-11-20] (ang.).