Norwich Terrier
 Norwich terriery | |
| Kraj patronacki | |
|---|---|
| Kraj pochodzenia |
Wielka Brytania[1] |
| Wymiary | |
| Wysokość | |
| Masa |
ok. 6 kg |
| Klasyfikacja | |
| FCI |
Grupa III, Sekcja 2, |
| AKC |
Grupa 4 (Terriers) |
| ANKC |
Grupa 2 (Terriers) |
| CKC |
Grupa 2 (Terriers) |
| KC(UK) |
Terrier |
| NZKC |
Terrier |
| UKC |
Grupa 7 – Terrier |
| Wzorce rasy | |
Norwich terier – rasa psów, należąca do grupy terierów, znajdująca się w sekcji terierów krótkonożnych. Nie podlega próbom pracy[1].
Krótki rys historyczny[edytuj | edytuj kod]
Psy te pochodzą z regionu nazywanego East Anglia (Wschodnia Anglia) znajdującego się na południu Wielkiej Brytanii, z hrabstwa Norfolk. Norfolk terier wyodrębniono jako oddzielną rasę z norwich terierów w 1963 w Wielkiej Brytanii. W USA uczyniono to w roku 1979[2].
Użytkowość[edytuj | edytuj kod]
Rasa wyhodowana do polowań na szkodniki, skuteczna w walce z gryzoniami.
Temperament[edytuj | edytuj kod]
Norwich Terrier to rasa terierów odważnych i aktywnych, są cierpliwe wobec dzieci, przywiązują się do członków rodziny.
Budowa[edytuj | edytuj kod]
Mały pies o silnym i mocnym układzie kostnym.
Szata i umaszczenie[edytuj | edytuj kod]
Umaszczenie w jakiej występuje Norwich Terrier to rude oraz płowe we wszystkich odcieniach, od czerwonego przez rude z czarnym przesianiem aż po czarne podpalane.
Utrzymanie[edytuj | edytuj kod]
Wymagana jest regularna pielęgnacja szaty – trymowanie.
Popularność w Polsce[edytuj | edytuj kod]
 |
Ta sekcja od 2012-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji: tego typu dane wymagają dookreślenia, ponieważ sytuacja jest ciągle zmienna. |
Rasa pojawiła się w Polsce w latach 90. i jak dotąd jest mało popularna – do niedawna rocznie rodziło się około 2-3 miotów.
Zdrowie[edytuj | edytuj kod]
Problemem zdrowotnym występującym w tej rasie jest rodzaj epilepsji. Obecnie w niektórych krajach próbuje się ograniczyć epilepsję przez eliminowanie z hodowli chorych psów. W Holandii, od pewnego czasu Klub Norwich Terriera prowadzi badania w tym kierunku[potrzebny przypis]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 2003, s. 24. ISBN 83-7073-372-7.
- David Taylor: Księga psów. Warszawa: Świat Książki, 1995. ISBN 83-7129-102-7.