Nosów (Ukraina)
Na mapach: 
49°14′01″N 25°00′34″E/49,233611 25,009444
49°14′01″N 25°00′34″E/49,233611 25,009444 Na mapie z 1910 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+380 3542 |
| Kod pocztowy |
48033 |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 49°14′01″N 25°00′34″E/49,233611 25,009444
| |
Nosów (ukr. Носів, Nosiw) – wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie podhajeckim.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Właścicielem większej posiadłości ziemskiej we wsi był Jan Walewski, który zamieszkiwał w Nosowie[2][3]. Założył tam fabrykę cukru kartoflanego (w tym celu ziemniaki były przerabiane na krochmal, a krochmal na cukier, który później służył do wyrobu cukierków przez spółkę Maurycego Brandstädtera i Babetty Singer we Lwowie)[4].
W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie podhajeckim województwa tarnopolskiego.
W latach 1939 - 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 15 Polaków w tym 7 żołnierzy Wojska Polskiego, którzy próbowali przedostać się do Rumunii[5].
Urodzeni we wsi[edytuj | edytuj kod]
- Łeonid Rokecki (ur. 1942) – rosyjski działacz samorządowy pochodzenia ukraińskiego
- Wołodymyr Rokecki (1947–1999) – ukraiński poeta, dysydent[6]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu tarnopolskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001 roku. (ukr.).
- ↑ Walewski-Colonna, Jan Ritter von Dr. iur.. parlament.gv.at. [dostęp 2020-03-23]. (niem.).
- ↑ Rozmaite obwieszczenia. „Gazeta Lwowska”. Nr 181, s. 8, 8 sierpnia 1898.
- ↑ Fabryka krochmalu i cukru w Nosowie. „Kurjer Lwowski”. Nr 309 (dodatek do nr 310), s. 2, 7 listopada 1898.
- ↑ Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 265, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.
- ↑ Rokećkyj Wołodymyr. (ukr.)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Nosów, pow. podhajecki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 185.
