Nosalowa (Pogórze Ciężkowickie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nosalowa
Ilustracja
Widok na Nosalową
Państwo

 Polska

Pasmo

Pogórze Ciężkowickie

Wysokość

365 m n.p.m.

Położenie na mapie powiatu tarnowskiego
Mapa konturowa powiatu tarnowskiego, na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Nosalowa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Nosalowa”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po prawej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Nosalowa”
Ziemia49°50′45″N 21°01′20″E/49,845833 21,022222

Nosalowa (365 m) – wzniesienie na Pogórzu Ciężkowickim, stanowiące południowe odgałęzienie w zachodniej części Pasma Brzanki[1]. Spływający z południowego wschodu potok Rostówka dokonuje przełomu tego pasma oddzielając Nosalową od głównego ciągu Pasa Brzanki. W południowo-wschodnim kierunku od Nosalowej ciągnie się grzbiet oddzielający dolinę Rostówki od doliny Rzepianki. Te dwa potoki opływają Nosalową i jej południowo-wschodni grzbiet. Północne stoki Nosalowej opadają na równinę nad prawym brzegiem Białej. Wcina się w nie potok uchodzący do Białej[2].

Nosalowa porośnięta jest lasem mieszanym, jej grzbiet natomiast, ciągnący się przez miejscowości Rzepiennik Marciszewski i Rzepiennik Strzyżewski jest w większości bezleśny, zajęty przez pola uprawne i zabudowania tych miejscowości[2]. Od 1995 roku przyroda wzniesienia objęta jest ochroną w ramach Parku Krajobrazowego Pasma Brzanki.

W 1486 roku w pobliżu szczytu lokowana była wieś królewska o nazwie Nosalowa, obecnie nieistniejąca. W swojej historii wieś należała do parafii w Rzepienniku Biskupim, zaś od 1840 roku do parafii w Jodłówce Tuchowskiej[1].

Przez szczyt przebiegają dwa piesze szlaki turystyczne[2]:

szlak turystyczny żółty Siedliska – Nosalowa – BrzankaOstry KamieńGilowa GóraLiwoczKołaczyce (wytyczony w 1953 roku);
szlak turystyczny niebieski GromnikGolanka – Nosalowa (wytyczony w 1954 roku).

Obydwa szlaki pozostają pod opieką tarnowskiego oddziału PTTK[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Andrzej Matuszczyk, Pogórze Karpackie, Tarnów: Oddział PTTK [Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego] „Ziemi Tarnowskiej”, 1995, ISBN 83-903260-1-9, OCLC 891189204.
  2. a b c Pogórze Ciężkowickie. Mapa 1:50 000. Kraków: Compass, 2005. ISBN 83-89165-37-6.
  3. PTTK Oddział Ziemi Tarnowskiej. tarnow.pttk.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-05)]. [dostęp 16 maja 2012]
Dolina Białej i Pasmo Brzanki, widok od północnej strony. Nosalowa po prawej stronie
Dolina Białej i Pasmo Brzanki, widok od północnej strony. Nosalowa po prawej stronie