Nosorożec włochaty

Nosorożec włochaty
Coelodonta antiquitatis
(Blumenbach, 1807)
Nosorożec włochaty
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	ssaki żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	nieparzystokopytne
Rodzina	nosorożce
Rodzaj	Coelodonta
Gatunek	nosorożec włochaty
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Nosorożec włochaty (†Coelodonta antiquitatis) - wymarły ssak nieparzystokopytny z rodziny nosorożców, żyjący w plejstocenie, od 500 000 lat temu. Należał do plejstocenskiej megafauny, występował w północnych stepach Eurazji.

Z badań wynika, że ostatnia populacja przeżyła do 8 000 lat p.n.e w zachodniej Syberii^{[potrzebne źródło]}. Najbliższym jego krewnym jest nosorożec sumatrzański (Dicerorhinus sumatrensis), który ciągle żyje w południowej Azji, ale jest zagrożony wyginięciem.

W krakowskim Muzeum Przyrodniczym Instytutu Systematyki i Ewolucji Zwierząt PAN można podziwiać unikatowy, jedyny na świecie, kompletny okaz z zachowaną skórą (jednak bez włosia), tkankami miękkimi - między innymi uchem, podniebieniem oraz językiem. Okaz nosorożca włochatego (znacznie mniej zachowanego niż ten w Krakowie) znajduje się także w dawnym polskim Muzeum Przyrodniczym im. Dzieduszyckich we Lwowie, gdzie stanowi główny eksponat. Oba te nosorożce pochodzą z tego samego stanowiska archeologicznego.

Galeria

• 

  Rekonstrukcja Coelodonta antiquitatis.

• 

  Nosorożec włochaty ze Staruni tzw. drugi, odkryty w 1929 roku podczas prac wykopaliskowych w Staruni (obecnie Ukraina).

• 

  Skamieniała czaszka Coelodonta antiquitatis, Muzeum Geologiczne Państwowego Instytutu Geologicznego w Warszawie

• 

  Skamieniałe kości kończyn przednich Coelodonta antiquitatis, Muzeum Geologiczne Państwowego Instytutu Geologicznego w Warszawie.

• 

  Skamieniała żuchwa i kość Coelodonta antiquitatis, Muzeum Geologiczne Państwowego Instytutu Geologicznego w Warszawie

Zobacz też

• Nosorożce
• Elasmoterium