Notatnik laboratoryjny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Notatnik laboratoryjny Otto Hahna, 1938.

Notatnik laboratoryjnynotatnik zawierający oryginalny zapis planów i przebiegu badań naukowych[1]. Prawidłowo prowadzony powinien mieć ponumerowane strony, a wypełniany powinien być chronologicznie, długopisem (lub w podobny, trudny do usunięcia sposób). Wpisy wprowadzane powinny być stopniowo, w miarę postępu programu naukowego lub prowadzenia pomiarów, a nie przepisywane z innych notatek. Zapisy prowadzone powinny być w sposób zrozumiały dla innych specjalistów w danej dziedzinie, a nie tylko dla autora. Zapis prowadzony powinien być na tyle szczegółowo, aby umożliwić odtworzenie pomiarów/doświadczeń.

Notatnik laboratoryjny to współcześnie nie tylko pomoc pamięciowa, organizacyjna, lub narzędzie pracy grupowej, ale również dokument o znaczeniu w prawie własności intelektualnej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Hans Friedrich Ebel, Claus Bliefert, William E. Russey,"The art of scientific writing: from student reports to professional publications in chemistry and related fields", 2nd edition, Wiley, 2004, pp.15-20. (Google books, j.angielski)