Nowotwory przerzutowe ośrodkowego układu nerwowego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
MRI T1-zależny u pacjenta z przerzutami raka oskrzela do mózgu
To samo ognisko przerzutowe w obrazie T1-zależnym po wzmocnieniu kontrastowym
Komórki nowotworowe w osadzie płynu mózgowo-rdzeniowego
Profil immunohistochemiczny komórek guza z ogniska przerzutowego nieznanego pochodzenia. Ekspresja cytokeratyny CK7, brak ekspresji CK20 i dodatnia reakcja jąder komórkowych na TTF1 wskazują na rozpoznanie przerzutu z raka oskrzela

Nowotwory przerzutowe ośrodkowego układu nerwowego – najliczniejsza grupa nowotworów tej lokalizacji. U dorosłych chorych najczęściej przerzutującymi do mózgowia i rdzenia nowotworami są, kolejno, rak płuc, rak sutka, rak jelita grubego i układu moczowego, czerniak, rak gruczołu krokowego, rak trzustki, rak trzonu macicy, białaczki i chłoniaki. U dzieci częstsze są przerzuty mięsaków i nowotworów germinalnych. Zdarzają się także przerzuty nowotworów złośliwych (najczęściej raka sutka i płuca) do już obecnego guza OUN (np. oponiaka)[1].

Objawy i przebieg[edytuj | edytuj kod]

Objawy są podobne jak w przypadku pierwotnych guzów ośrodkowego układu nerwowego i zależą od lokalizacji ogniska przerzutowego. Zazwyczaj w obrazie klinicznym choroby dominują objawy wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego. Przebieg choroby jest zazwyczaj krótki, a mediana przeżycia od chwili rozpoznania wynosi 4 tygodnie.

Rozpoznanie[edytuj | edytuj kod]

Rozpoznanie opiera się na badaniach neuroobrazowych: TK i MRI. MRI jest badaniem z wyboru w przypadku podejrzenia patologii tylnego dołu czaszki. Kolejnym etapem w diagnostyce choroby jest znalezienie ogniska pierwotnego.

Leczenie[edytuj | edytuj kod]

W każdym przypadku powinno się podać deksametazon celem poprawienia jakości życia chorego i wydłużenia średniego czasu przeżycia. W większości przypadków metodą leczenia z wyboru jest radioterapia. Tylko wyjątkowo wskazane jest leczenie chirurgiczne.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Hakan Erdogan, Mehmet Volkan Aydin, Erol Tasdemiroglu, Tumor-to-tumor metastasis of the central nervous system, „Turkish Neurosurgery”, 24 (2), 2014, s. 151–162, DOI10.5137/1019-5149.JTN.8317-13.1, ISSN 1019-5149, PMID24831354 [dostęp 2018-02-07].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]