Nowy cmentarz żydowski w Biskupicach (województwo lubelskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nowy cmentarz żydowski w Biskupicach
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Miejscowość

Biskupice

Adres

ul. Miła

Typ cmentarza

wyznaniowy

Wyznanie

judaizm

Stan cmentarza

nieczynny

Powierzchnia cmentarza

0,4 ha

Data otwarcia

XIX wiek

Data ostatniego pochówku

1942

Położenie na mapie gminy Trawniki
Mapa konturowa gminy Trawniki, po lewej znajduje się punkt z opisem „Nowy cmentarz żydowski w Biskupicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Nowy cmentarz żydowski w Biskupicach”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Nowy cmentarz żydowski w Biskupicach”
Położenie na mapie powiatu świdnickiego
Mapa konturowa powiatu świdnickiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Nowy cmentarz żydowski w Biskupicach”
Ziemia51°09′09″N 22°56′25″E/51,152500 22,940278

Nowy cmentarz żydowski w Biskupicach – został założony w XIX wieku[1] i służył jako miejsce pochówków do 1942. Cmentarz ma powierzchnię około 0,4 ha i znajduje się w zachodniej części miejscowości w pobliżu ul. Miłej. Zachowało się na nim około 4 nagrobków. Obecnie teren cmentarza służy jako pastwisko.

Został wpisany do rejestru zabytków na mocy decyzji nr A/1004 z 08.05.1990.

W latach 30. XX wieku stary i nowy cmentarz żydowski w Biskupicach otoczone były wspólnym ogrodzeniem: od południa i zachodu murem z kamienia wapiennego (150 cm wys. i 60 cm grubości), od wschodu drutem kolczastym na słupach dębowych, od północy doliną Giełczwi. Brama drewniana znajdowała się w północno-wschodnim narożniku. Ogrodzenie mieli reperować według umowy z gminą żydowską (od 1936 r. przez 10 lat) Jan Wroński i Paweł Świtacz. W zamian mieli prawo koszenia trawy na terenie cmentarza. Na nowym cmentarzu, w jego południowej części stał murowany z cegły ohel, nakryty dachem blaszanym.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Burchard odnotowuje istnienie drugiego kirkutu poza starym cmentarzem, ale nie podaje bliższych o nim szczegółów.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Przemysław Burchard: Pamiątki i zabytki kultury żydowskiej w Polsce. Warszawa: 1990, s. 160.
  • Mapa WIG Rejowiec Pas 44 Słup 36 Warszawa 1938

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]