Nuno Gil

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nuno Gil
Imię i nazwisko

Nuno Gil Jácome Santos

Data i miejsce urodzenia

1980
Viana do Castelo

Zawód

aktor

Lata aktywności

od 1995

Nuno Gil Jácome Santos (ur. 1980 w Viana do Castelo) − portugalski aktor filmowy, teatralny i telewizyjny.

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Viana do Castelo[1][2]. W 2000 uczęszczał do Escola Superior de Música e Artes do Espectáculo (ESMAE) w Porto[2]. Naukę kontynuował w Barcelonie. W 2002 otrzymał stypendium z Fundacji Oriente i Kyoto Arts Centre (KAC) na studia teatralne i technik tańca Butō w Kioto w Japonii[2]. W tym samym roku dołączył do zespołu tanecznego Shizuku w Tokio. Uczęszczał na kurs tańca pod kierunkiem Kazuo Ohno i Akiko Fujimoto[2]. W 2003 ukończył Real Escuela Superior de Dramatic Art (RESAD) w Madrycie[2]. W 2006 ukończył Lizbońską Szkołę Teatralną i Filmową[2].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Debiutował na ekranie w dramacie Corte de Cabelo (1995). Pod pseudonimem Nuno Santos znalazł się w obsadzie dramatu kryminalnego Antarktyda (Antártida, 1995)[3] u boku Ariadny Gil i Johna Cale’a. Po gościnnym występie jako John w wojennym serialu komediowym Rádio e Televisão de Portugal Major Alvega (1998), występował jako Luizinho Monteir w portugalskiej telenoweli RTP1 Os Lobos (1998−1999).

Grywał też na deskach teatralnych. W 2004 zdobył nagrodę promowaną przez Centro Nacional de Cultura, za przeprowadzenie szkolenia autorską metodą treningu aktorskiego Tadashiego Suzuki[2]. W 2005 otrzymał nagrodę krytyków, przyznaną obsadzie spektaklu Luz na Cidade, wystawionym w Teatro Aberto[2]. W dramacie psychologicznym Odete (2005)[4] wcielił się w postać Ruiego, homoseksualisty cierpiącego po śmierci ukochanego. Pojawił się następnie w wojennym filmie 20,13 (2006)[5] jako Alferes Pizarro oraz dramacie Efeitos Secundários (2008) jako surfer Bruno. Powrócił na mały ekran w roli José „Zé” Marii Cabrity w telenoweli TVI Anjo meu (2011-2012). W serialu TVI Mundo ao Contrário (2013) grał postać Diogo Machado. W telenoweli RTP1 Água de Mar (2014-2015)[6] otrzymał rolę Thiago Feliciano. W rosyjsko-portugalskim serialu historycznym Mata Hari (2017)[7] z Aleksiejem Guśkowem został obsadzony w roli Sailora. Grał Samuela w telenoweli TVI Prisioneira (2019)[8][9][10][11].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Filmy[edytuj | edytuj kod]

  • 1995: Corte de Cabelo
  • 2006: HermanSIC jako on sam
  • 2006: 20,13 jako Alferes Pizarro
  • 2006: Odete jako Rui
  • 2007: Eadem jako Lucas Moacir
  • 2007: Instantes jako Joca
  • 2007: Cartaz jako on sam
  • 2011: Efeitos Secundários jako Bruno, surfer
  • 2011: A Divisão Social do Trabalho − Adam Smith
  • 2011: Gala Cidade dos Sonhos jako on sam
  • 2012: Ensaio jako Marco
  • 2013: Quarta Divisão
  • 2014: Dancers
  • 2015: Lembrança Tardia

Seriale TV[edytuj | edytuj kod]

  • 1998: Major Alvega jako John
  • 1998-1999: Os Lobos jako Luizinho
  • 2011: Liberdade 21
  • 2011-2012: Anjo Meu jako José „Zé” Maria Cabrita
  • 2013: Família Açoreana jako Pedro
  • 2013: Maison close jako Remy/Rémy/wybredny klient
  • 2013: Mundo ao Contrário jako Diogo Machado
  • 2013-2014: Os Filhos do Rock jako Joel
  • 2014: Bem-Vindos a Beirais jako Cláudio Melo
  • 2014-2015: Água de Mar jako Thiago Feliciano

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Nuno Gil. e-Talenta.eu. [dostęp 2021-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-05)]. (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g h Nuno Gil. Centro Nacional de Cultura. [dostęp 2021-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-05)]. (port.).
  3. ↑ Personalidade: Nuno Gil (Portugal). InterFilmes.com. [dostęp 2021-08-05]. (port.).
  4. ↑ Nuno Gil. AlloCiné. [dostęp 2021-08-05]. (fr.).
  5. ↑ Artista: Nuno Gil. Filmow. [dostęp 2021-08-05]. (port.).
  6. ↑ Nuno Gil. Listal. [dostęp 2021-08-05]. (ang.).
  7. ↑ Nuno Gil. ČSFD.cz. [dostęp 2021-08-05]. (cz.).
  8. ↑ Carolina Xavier: «A Prisioneira»: Nuno Gil diz que Thiago Rodrigues é seu namorado brasileiro e o carioca responde à letra; veja o vídeo!. Top Influences. [dostęp 2021-08-05]. (port.).
  9. ↑ Carolina Xavier: Nuno Gil manifesta-se a respeito da libertação do Lula. Top Influences. [dostęp 2021-08-05]. (port.).
  10. ↑ Carolina Xavier: Nuno Gil faz ensaio fotográfico nu; confere as fotos!. Top Influences. [dostęp 2021-08-05]. (port.).
  11. ↑ Carolina Xavier: Nuno Gil conta como está a ser a sua “residência artística solitária”. Top Influences. [dostęp 2021-08-05]. (port.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nuno_Gil&oldid=64962828”