Przejdź do zawartości

Nyctiphrynus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nyctiphrynus[1]
Bonaparte, 1857[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – lelkowiec oczkowany (N. ocellatus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

lelkowe

Rodzina

lelkowate

Podrodzina

lelki

Rodzaj

Nyctiphrynus

Typ nomenklatoryczny

Caprimulgus ocellatus von Tschudi, 1844

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Nyctiphrynusrodzaj ptaków z podrodziny lelków (Caprimulginae) w rodzinie lelkowatych (Caprimulgidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce[7].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 19,5–22 cm; masa ciała 21–52 g[7].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Nyctiphrynus: gr. νυκτι- nukti- „nocny”, od νυξ nux, νυκτος nuktos „noc”; φρυνη phrunē, φρυνης phrunēs „ropucha”[8].
  • Otophanes: gr. ους ous, ωτος ōtos „ucho”; -φανης -phanēs „wystawiać”, od φαινω phainō „pokazywać”[9]. Gatunek typowy: Otophanes mcleodii Brewster, 1888.
  • Nyctagreus (Nyctiagrius): gr. νυξ nux, νυκτος nuktos „noc”; αγρευς agreus „łowca”, od αγρευω agreuō „polować”[10]. Gatunek typowy: Caprimulgus yucatanicus E. Hartert, 1895.
  • Ptilonycterus: gr. πτιλον ptilon „pióro”; νυκτερις nukteris, νυκτεριδος nukteridos „nietoperz” (tj. latać nocą)[11]. Gatunek typowy: Caprimulgus ocellatus von Tschudi, 1844.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[12]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nyctiphrynus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Ch.-L. Bonaparte. Parallelismo fra la tribu’ dei cantori fissirostri e quella dei velucri hianti e dei noturni ovvero insidenti. „Rivista Contemporanea”. 9, s. 215, 1857. Torino. (wł.). 
  3. W. Brewster. Descriptions of Supposed New Birds from Lower California, Sonora, and Chihuahua, Mexico, and the Bahamas. „The Auk”. 5, s. 88, 1888. (ang.). 
  4. E.W. Nelson. Descriptions of a new genus and eleven new species and subspecies of birds from Mexico.. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 14, s. 171, 1901. (ang.). 
  5. P.L. Sclater. Notices of recent Ornithological Publications. „Ibis”. Eighth Series. 2, s. 345, 1902. (ang.). 
  6. R. Ridgway. Diagnoses of some new genera of American birds. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 25, s. 98, 1912. (ang.). 
  7. a b N. Cleere: Family Caprimulgidae (Nightjars). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 5: Barn-owls to Hummingbirds. Barcelona: Lynx Edicions, 1999, s. 344–345. ISBN 84-87334-25-3. (ang.).
  8. The Key to Scientific Names, Nyctiphrynus [dostęp 2022-01-27].
  9. The Key to Scientific Names, Otophanes [dostęp 2022-01-27].
  10. The Key to Scientific Names, Nyctagreus [dostęp 2022-01-27].
  11. The Key to Scientific Names, Ptilonycterus [dostęp 2022-01-27].
  12. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Caprimulginae Vigors, 1825 – lelki (wersja: 2018-06-23). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2019-11-10].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).