Ołeksandr Iwanow (ur. 1965)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ołeksandr Iwanow
Олександр Іванов
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Ołeksandr Mychajłowycz Iwanow

Data i miejsce urodzenia

23 listopada 1965
Charków

Wzrost

176 cm

Pozycja

napastnik/pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Metalist Charków
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1981–1991 Metalist Charków 117 (3)
1991 Turun Palloseura 9 (2)
1992 Dynamo Kijów 0 (0)
1992 Dynamo-2 Kijów 2 (0)
1992 Torpedo Zaporoże 10 (1)
1993 Worskła Połtawa 10 (2)
1993 Nywa Mironówka 5 (2)
1993 FK Boryspol 8 (0)
1994 SBTS Sumy 15 (0)
1994 SK Mikołajów 1 (0)
1995 Awangard-Kortek Kołomna 33 (0)
1996 Ahrotechserwis Sumy 7 (0)
1996–1997 Dunaferr SE 13 (0)
1997 Werchowyna Użhorod 16 (0)
W sumie: 246 (10)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1998–2001 Arsenał Charków (asystent)
2003–2014 Metalist Charków (asystent)
2014–2015 Dnipro Dniepropetrowsk (asystent)
2016–2017 Ruch Winniki (asystent)
2017–2018 Metalist 1925 Charków
2019 Ahrobiznes Wołoczyska (asystent)
2019 Ahrobiznes Wołoczyska
2019– Czornomoreć Odessa (asystent)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Ołeksandr Mychajłowycz Iwanow, ukr. Олександр Михайлович Іванов, ros. Александр Михайлович Иванов, Aleksandr Michajłowicz Iwanow (ur. 23 listopada 1965 w Charkowie) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji napastnika, a wcześniej pomocnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Metalista Charków, w którym w 1981 rozpoczął karierę piłkarską. Pierwsze trenerzy Wałerij Bohdanow i Mykoła Kolcow. Barwy charkowskiego klubu bronił przez 11 lat[1]. W 1991 wyjechał za granicę, gdzie został piłkarzem fińskiego Turun Palloseura. W 1992 powrócił do Ukrainy, gdzie występował w klubach Dynamo-2 Kijów, Torpedo Zaporoże, Worskła Połtawa, Nywa Mironówka, FK Boryspol, SBTS Sumy i SK Mikołajów. W 1995 bronił barw rosyjskiego klubu Awangard-Kortek Kołomna. Na początku 1996 powrócił do Ukrainy, podpisując kontrakt z Ahrotechserwisem Sumy. Sezon 1996/97 spędził w węgierskim Dunaferr SE. W końcu 1997 zakończył karierę piłkarską w zespole Werchowyna Użhorod.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po rozstaniu z wyczynowym uprawianiem sportu pozostał przy futbolu jako trener. Najpierw pomagał trenować Arsenał Charków. Od 2003 pracował w sztabie szkoleniowym Metalista Charków[2]. W 2014 razem z Myronem Markewiczem przeszedł do Dnipra Dniepropetrowsk. Od 2016 pomagał trenować Ruch Winniki. 27 września 2017 został mianowany na stanowisko głównego trenera klubu Metalist 1925 Charków[3]. 3 maja 2018 podał się do dymisji[4]. 16 czerwca 2019 dołączył do sztabu szkoleniowego Ostapa Markewycza w Ahrobiznesie Wołoczyska, a 7 października 2019 został mianowany na stanowisko głównego trenera klubu. 6 grudnia 2019 na zaproszenie głównego trenera Ostapa Markewycza przeniósł się do Czornomorca Odessa[5].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]