Ołeksij Reznikow
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Ołeksij Jurijowycz Reznikow |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
18 czerwca 1966 |
| Zawód, zajęcie |
polityk, prawnik |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
wicepremier (2020–2021), minister ds. terytoriów czasowo okupowanych (2020–2021), minister obrony (2021–2023) |
| |
| Odznaczenia | |
| |
Ołeksij Jurijowycz Reznikow, ukr. Олексій Юрійович Резніков (ur. 18 czerwca 1966 we Lwowie[1]) – ukraiński polityk, prawnik i samorządowiec, w latach 2020–2021 wicepremier oraz minister ds. terytoriów czasowo okupowanych, w latach 2021–2023 minister obrony.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W połowie lat 80. odbył służbę wojskową, w 1991 ukończył studia prawnicze na Lwowskim Uniwersytecie Narodowym im. Iwana Franki. W 1994 uzyskał uprawnienia adwokata. Na początku lat 90. współtworzył firmę brokerską, w 2000 podjął praktykę adwokacką, którą prowadził w ramach różnych kancelarii prawniczych[1]. W 2004 należał do prawników reprezentujących Wiktora Juszczenkę w postępowaniu w sprawie unieważnienia drugiej tury wyborów prezydenckich[2]. Zasiadał później w radzie nadzorczej Oszczadbanku. W 2008 uzyskał mandat radnego rady miejskiej Kijowa, kandydując z listy skupionej wokół Mykoły Katerynczuka. W 2014 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję z ramienia partii UDAR[2]. W tym samym roku został zastępcą mera Kijowa i sekretarzem rady miejskiej. W latach 2016–2018 zajmował stanowisko zastępcy przewodniczącego Kijowskiej Miejskiej Administracji Państwowej do spraw samorządu[1][2]. W 2018 powrócił do praktyki prawniczej. Przez dwa lata był też członkiem Najwyższej Rady Sądownictwa. W 2019 prezydent Wołodymyr Zełenski powołał go w skład komisji trójstronnej do spraw rozwiązania kryzysu w Donbasie[2].
W marcu 2020 objął stanowiska wicepremiera oraz ministra do spraw terytoriów czasowo okupowanych w utworzonym wówczas rządzie Denysa Szmyhala[3]. W listopadzie 2021 odwołany z tych funkcji, a następnie w tym samym miesiącu powołany na urząd ministra obrony[4]. We wrześniu 2023 na żądanie prezydenta podał się do dymisji, kończąc urzędowanie w tym samym miesiącu[5].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Komandorski Orderu Krzyża Pogoni (Litwa, 2023)[6]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Резніков Олексій Юрійович, kmu.gov.ua [zarchiwizowane 2020-03-29] (ukr.).
- ↑ a b c d Досье: Резников Алексей Юрьевич [online], kievvlast.com.ua, 20 marca 2020 [dostęp 2020-03-29] (ros.).
- ↑ Верховна Рада України призначила склад нового Кабінету Міністрів України, kmu.gov.ua, 4 marca 2020 [zarchiwizowane 2020-03-22] (ukr.).
- ↑ Ukrainian Lawmakers Approve Reznikov As New Defense Minister [online], rferl.org, 4 listopada 2021 [dostęp 2021-11-07] (ang.).
- ↑ Ołeksij Reznikow stracił stanowisko. Minister obrony Ukrainy odwołany przez parlament [online], rp.pl, 5 września 2023 [dostęp 2023-09-05].
- ↑ Lietuvos Valstybės dienos proga – apdovanojimai aukštiems Ukrainos pareigūnams [online], lrt.lt, 6 lipca 2023 [dostęp 2024-02-28] (lit.).
_(cropped).jpg)
|
