Ośrodek Szkolenia Służb Kwatermistrzowskich

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ośrodek Szkolenia Służb Kwatermistrzowskich
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1956

Rozformowanie

1971

Patron

Marian Buczek[1]

Organizacja
Dyslokacja

Poznań

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

kwatermistrzostwo

Ośrodek Szkolenia Służb Kwatermistrzowskich (OSSK) – szkoła Wojska Polskiego.

W 1956, w związku ze zmniejszenie liczebności wojska, zostało rozformowane Centrum Wyszkolenia Służby Tyłów, a na jego bazie rozkazem Ministra Obrony Narodowej nr 025/Org. z 4 września 1956 utworzono z dniem 1 listopada 1956 Ośrodek Szkolenia Oficerów Tyłów, który wkrótce przemianowano rozkazem Ministra Obrony Narodowej nr 053/Org. z 6 listopada 1956 na Ośrodek Szkolenia Oficerów Kwatermistrzostwa, a następnie rozkazem Ministra Obrony Narodowej nr 063/Org. z 6 września 1957 przeformowano w Ośrodek Szkolenia Służb Kwatermistrzowskich. Zadaniem ośrodka było prowadzenia kursów przekwalifikowania oficerów różnych specjalności na oficerów kwatermistrzostwa.

Uchwałą Rady Państwa PRL z 22 września 1959 Ośrodkowi został nadany sztandar, zaś rozkazem Ministra Obrony Narodowej nr 52/MON z 12 października 1959 – imię Mariana Buczka.

Zarządzeniem Szefa Sztabu Generalnego WP nr 070/Org. z 26 lutego 1968 Ośrodek w czerwcu 1968 został przeformowany w Centrum Szkolenia Służb Kwatermistrzowskich im. Mariana Buczka, w którym utworzona została kompania akademicka podchorążych studiujących nauki ekonomiczne w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Poznaniu. Z kolei zarządzeniem Szefa Sztabu Generalnego WP nr 070/Org. z 1 grudnia 1971 Centrum przeformowano w Wyższą Szkołę Oficerską Służb Kwatermistrzowskich.

Struktura organizacyjna (1957)[edytuj | edytuj kod]

  • Komenda
  • Wydział ogólny
  • Wydział szkolenia
  • Wydział polityczny
  • Cykl szkolenia politycznego
  • Cykl taktyki ogólnej
  • Cykl taktyki tyłów
  • Cykl administracji i planowania
  • Cykl finansów
  • Cykl żywnościowy
  • Cykl mundurowy
  • Cykl kwaterunkowo-budowlany
  • Cykl materiałów pędnych i smarów
  • Kusy doskonalenia i przeszkolenia oficerów
  • Kursy przeszkolenia oficerów i podchorążych rezerwy
  • Kursy przekwalifikowania oficerów
  • Kursy podoficerów zawodowych kwatermistrzostwa
  • Pododdziały obsługi

Komendanci Ośrodka[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kazimierz Adamek, Wyższa Szkoła Oficerska Służb Kwatermistrzowskich im. Mariana Buczka. Dzieje kształcenia oficerów kwatermistrzostwa WP, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1986, ISBN 83-11-07282-5, OCLC 233488379.
  • Tomasz Leszkowicz: Spadkobiercy Mieszka, Kościuszki i Świerczewskiego. Ludowe Wojsko Polskie jako instytucja polityki pamięci historycznej. Warszawa: Wydawnictwo Instytut Pamięci Narodowej, 2022. ISBN 978-83-8229-588-7.