Oberkommando des Heeres

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z OKH)
Flaga OKH 1938-1941

Oberkommando des Heeres (skrót OKH) – niemieckie Naczelne Dowództwo Wojsk Lądowych od 1935 do 1945. W trakcie wojny, szczególnie po przejęciu dowództwa nad Wehrmachtem przez Adolfa Hitlera, kompetencje OKH uległy ograniczeniu i OKH głównie odpowiadało za prowadzenie wojny na froncie wschodnim[1].

Do roku 1918 i następnie w czasach Republiki Weimarskiej siły lądowe miały czołową pozycję w armii niemieckiej i podlegały Dowództwu Sił Lądowych (niem. Heeresleitung). Pozycja ta została zagrożona w drugiej połowie lat 30. przez utworzenie przez Adolfa Hitlera dekretem z 4 lutego 1938 Naczelnego Dowództwa Wehrmachtu – sił zbrojnych III Rzeszy (niem. Oberkommando der Wehrmacht), w skrócie OKW. Podlegały mu dowództwa wszystkich trzech rodzajów broni Wehrmachtu[2]. Szefem OKW został Wilhelm Keitel, jeden z bardzo oddanych Hitlerowi generałów[3].

Naczelni dowódcy wojsk lądowych[edytuj | edytuj kod]

Szefowie Sztabu Generalnego wojsk lądowych[edytuj | edytuj kod]

Pozostałe funkcje w OKH[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Heeresleitung Oberkommando des Heeres. /www.lexikon-der-wehrmacht.de. [dostęp 2021-05-11].
  2. Zbigniew Jankiewicz, Powstanie i upadek Luftwaffe, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1972, s. 11–18, ISBN 83-04-00678-2.
  3. Die Wehrmacht: Struktur, Entwicklung, Einsatz. www.bpb.de. [dostęp 2021-05-11].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Czerwony Szturm na Rzeszę, Christopher Duffy, wyd. Książka i Wiedza, Warszawa 2007, ISBN 978-83-05-13471-2, s. 58