ORP Ślązak (1917)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z ORP Ślązak (1921))
ORP Ślązak
Ilustracja
ORP „Ślązak” (przed 1924)
Historia
Stocznia

Vulcan-Werke A.G., Szczecin

Położenie stępki

1917

Wodowanie

31 marca 1917

 Kaiserliche Marine
Nazwa

A 59

Wejście do służby

9 czerwca 1917

 Marynarka Wojenna
Nazwa

ORP Ślązak

Wejście do służby

15 października 1921

Wycofanie ze służby

1938

Los okrętu

złomowany

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa: 330 t
pełna: 381 t

Długość

61,10 m

Szerokość

6,41 m

Zanurzenie

2,21 m

Napęd
2 kotły typu Yarrow o ciśnieniu 18,5 atm, 2 turbiny parowe AEG – Vulkan o łącznej mocy: 6500 KM, 2 trzypłatowe śruby o średnicy 1,70 m
Prędkość

21 w vmaks./15 w vek.

Zasięg

? Mm/przy vek.; ? Mm/przy vmaks.

Uzbrojenie
(1937) 1 działo kalibru 75 mm wz.95 (1 x I)

2 ckm 'Maxim' kalibru 7,92 mm (2 x I)

Załoga

73 ludzi w tym: 3 oficerów, 70 podoficerów i marynarzy

ORP Ślązak – polski torpedowiec, były niemiecki A 59, jeden z pierwszych okrętów PMW.

ORP „Ślązak” w czasie rejsu (1927)

Historia[edytuj | edytuj kod]

Okręt został zwodowany 13 kwietnia 1917 roku w niemieckiej stoczni „Vulcan” w Szczecinie, w służbie niemieckiej marynarki cesarskiej był od 9 czerwca 1917.

W 1919 roku został przyznany Polsce przez Radę Ambasadorów w ramach podziału floty niemieckiej, razem z bliźniaczymi: ORP Podhalanin i ORP Krakowiak, zbliżonym ORP Kujawiak i dwoma innymi torpedowcami (ORP Mazur, ORP Kaszub). Po remoncie w Rosyth w Wielkiej Brytanii dotarł do Polski 28 września 1921. Podróż odbył na holu. Po próbach odbiorczych, w grudniu 1921 i remoncie w 1923 rozpoczął służbę w PMW. 10 czerwca 1923 roku został włączony w skład Dywizjonu Torpedowców.

Okręty zostały przekazane Polsce bez uzbrojenia i początkowo zostały w polskiej służbie uzbrojone w działka 47 mm. Od 1924 zamontowano na nich francuskie armaty morskie 75 mm i podwójne wyrzutnie torped kal. 450 mm. „Ślązak” uczestniczył w wizytach zagranicznych polskich okrętów, m.in. w czerwcu 1923 w Libawie i Rydze, w 1929 w Kopenhadze, a w 1930 był jednym z okrętów eskortujących transatlantyk Polonia, na którym prezydent Ignacy Mościcki płynął z oficjalną wizytą do Estonii.

Od 1937 ORP Ślązak był wykorzystywany jako okręt ćwiczebny (cel) dla lotnictwa. W chwili wybuchu II wojny światowej stał zakotwiczony na zatoce w okolicach Pucka. O godz. 6.15 okręt został zaatakowany przez 6 bombowców He 111E z I/KG 1[1]. Okręt nie został trafiony i przetrwał nalot. W działaniach bojowych nie był użyty. Po zakończeniu działań wojennych został przejęty przez Niemców, następnie zatonął podczas holowania na złom na wysokości Redłowa.

Dowódcy[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy okrętu[2]
kpt. mar. Włodzimierz Staszkiewicz 10 czerwca 1923 – listopad 1924
kpt. mar. Henryk Eibel 1924 – 1926
kpt. mar. Michał Borowski 24 kwietnia 1926 – 2 sierpnia 1928
kpt. mar. Aleksander Hulewicz 1928 – 1929
kpt. mar. Włodzimierz Kodrębski 1929 – styczeń 1930
kpt. mar. Tadeusz Stoklasa 4 stycznia 1930 – 19 marca 1930
kpt. mar. Aleksander Hulewicz marzec 1930 – 1930
? 1930 – 1933
kpt. mar. Stanisław Dzienisiewicz 1933 – 1934
kpt. mar. Zdzisław Boczkowski 1934 – marzec 1934
?[3] marzec 1934 – kwiecień 1935
kpt. mar. Jerzy Staniewicz kwiecień 1935 – lipiec 1935
kmdr ppor. dypl. Roman Stankiewicz 1 lipca 1935 – listopad 1935
? listopad 1935 – czerwiec 1936
kpt. mar. Jerzy Staniewicz czerwiec 1936 – 5 marca 1937

Dane taktyczno-techniczne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andrzej S. Bartelski. Wojna powietrzna nad polskim wybrzeżem w 1939 roku. „Biuletyn DWS.org.pl”. 5 /lato 2009. s. 22. 
  2. Jan Kazimierz Sawicki [opr.], Alfons Jankowski [opr.]: Obsada stanowisk oficerskich w Polskiej Marynarce Wojennej (28 XI 1918–31 III 1947). W: Jan Kazimierz Sawicki [red.]: Kadry morskie Rzeczypospolitej. Tom V: Polska Marynarka Wojenna. Dokumentacja organizacyjna i kadrowa oficerów, podoficerów i marynarzy (1918-1947). Gdynia: 2011, s. 287. ISBN 978-83-932722-0-4.
  3. W 1935 dowódca Ślązaka był kpt. mar. Stanisław Mieszkowski

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]