ORP Lublin
 ORP „Lublin” w Świnoujściu | |
| Typ | |
|---|---|
| Projekt |
767 |
| Oznaczenie NATO |
Lublin |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
8 grudnia 1987 |
| Wodowanie |
12 lipca 1988 |
 Marynarka Wojenna
| |
| Wejście do służby |
12 października 1989 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
pełna – 1675 t |
| Długość |
95,8 m |
| Szerokość |
10,8 m |
| Zanurzenie |
2,38 m |
| Napęd | |
| 3 silniki spalinowe Cegielski-Sulzer 6ATL25D o mocy 1320 kW każdy, napędzające 3 śruby | |
| Prędkość |
16,5 w. |
| Uzbrojenie | |
| 4 morskie zestawy rakietowo-artyleryjskie ZU-23-2MR Wróbel II składające się z podwójnej armaty 23 mm i podwójnej wyrzutni rakiet przeciwlotniczych Strzała 2M, 9 wyrzutni ładunków wydłużonych ŁWD-100/5000 | |
ORP Lublin (821) – pierwszy polski okręt transportowo-minowy typu Lublin.
Banderę podniesiono na nim 12 października 1989 roku. Okręt wchodzi w skład 2. Dywizjonu Okrętów Transportowo-Minowych w Świnoujściu, należącym do 8. Flotylli Obrony Wybrzeża. Okręt przeznaczony jest do transportu żołnierzy desantu ze sprzętem i pojazdami, stawiania min morskich (jednorazowo zabiera 130 min) oraz ewakuacji ludzi.
Pierwszy w historii polskiej floty wojennej okręt dowodzony przez kobietę – kpt. mar. Katarzynę Mazurek[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ "Głos Szczeciński" - 30 listopada 2016, 1 grudnia 2016