Objaw Battle’a

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Objaw Battle’a (ang. Battle's sign) – objaw pojawiający się w przypadku złamania w obrębie środkowego dołu podstawy czaszki, polegający na pojawieniu się krwiaka podskórnego zlokalizowanego ponad wyrostkiem sutkowatym (za małżowiną uszną).

Objaw został opisany przez angielskiego chirurga Williama Henry’ego Battle’a. Pojawia się zwykle kilka dni po urazie[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Battle's sign w bazie Who Named It (ang.)
  • [1], [2]. aic.cuhk.edu.hk. [zarchiwizowane z [3], tego adresu] (2006-10-12)]., [4] – zdjęcia przedstawiające objaw Battle’a