Oblężenie Tuły
54°12′N 37°37′E/54,200000 37,616667| Powstanie Bołotnikowa | |||
 Tuła | |||
| Czas |
1607 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Wynik |
porażka powstańców | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
Położenie na mapie obwodu tulskiego  | |||
Położenie na mapie Rosji  | |||
| 54°12′N 37°37′E/54,200000 37,616667
| |||
Oblężenie Tuły (ros. Осада Тулы) – decydujące starcie zbrojne mające miejsce w 1607 roku pod Tułą, stoczone w czasie antyfeudalnego powstania chłopskiego dowodzonego przez Iwana Bołotnikowa.
Straty ponoszone w prowadzonych walkach (pomimo kilku zwycięstw odniesionych nad wojskami carskimi) osłabiły siły Bołotnikowa, dlatego zdecydował o wyruszeniu powstańców w kierunku Tuły, aby połączyć się z wojskami carewicza Piotra (Ilja Gorczakow). To spowodowało, że wojska dowodzone przez cara Wasyla Szujskiego również wyruszyły na Tułę i rozpoczęły jej oblężenie. Pomimo chorób i głodu powstańcy nie ulegli atakom wojsk Szujskiego. Oblężenie trwało około czterech miesięcy, a o kapitulacji twierdzy zadecydowało zbudowanie tamy na rzece Upa i zalanie Tuły. W czasie pertraktacji ustalono, że powstańcy po złożeniu broni będą mogli odejść wolno a przywódcy nie zostaną ukarani. Car Wasyl Szujski nie dotrzymał jednak złożonej obietnicy, wielu powstańców zostało zabitych, wśród nich i obaj przywódcy. Ilja Gorczakow poniósł śmierć w Moskwie, a Iwan Bołotnikow w Kargopolu, gdzie po oślepieniu został utopiony w przerębli[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Bazylow 1985 ↓, s. 132.
- ↑ Bazylow 1985 ↓, s. 133.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ludwik Bazylow: Historia Rosji. Wyd. 2. Warszawa - Wrocław - Kraków - Gdańsk - Łódź: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1985. ISBN 83-04-01593-5.