Oborniki-Północ (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oborniki-Północ
gmina wiejska
1934-1954[1]
Państwo

 Polska

Województwo

1934-39: poznańskie
1945–54: poznańskie

Powiat

obornicki

Siedziba

Oborniki

Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad

20

brak współrzędnych

Oborniki-Północ – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1934-1954[2] w woj. poznańskim (dzisiejsze woj. wielkopolskie). Siedzibą władz gminy były Oborniki, które jednak nie wchodziły w jej skład (gmina miejska).

Gmina zbiorowa Oborniki-Północ została utworzona 1 sierpnia 1934 roku w powiecie obornickim w woj. poznańskim z dotychczasowych jednostkowych gmin wiejskich: Bąblin, Bąbliniec, Dąbrówka Leśna, Jaracz, Kiszewko, Kiszewo, Kowanowo, Kowanówko, Lipa, Ludomicko, Ludomy, Nowołoskoniec, Pacholewo, Podlesie, Rożnowice, Rożnowo, Rożnowo-Młyn, Rudki i Stobnica Młyn[3].

Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 20 gromad: Bąblin, Dąbrówka Leśna, Jaracz, Kiszewko, Kiszewo, Kowanowo, Kowanówka, Lipa, Ludomicko, Ludomy, Łukowo, Nowołoskoniec, Pacholewo, Podlesie, Rożnowo, Rudki, Słonawy, Stobnica, Stobnicko i Szczytno[4]. Gmina została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[5].

Jednostki nie przywrócono 1 stycznia 1973 roku po reaktywowaniu gmin[6], powstała jednak gmina Oborniki, obejmująca obszary dawnych gmin Oborniki-Północ i Oborniki-Południe.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
  2. Od 1 sierpnia 1934 do 28 września 1954
  3. Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 615
  4. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  5. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  6. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312