Obszar Chronionego Krajobrazu Północnego Pasa Rekreacyjnego Miasta Bydgoszczy
53°09′N 18°04′E/53,150000 18,066667| obszar chronionego krajobrazu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
1991 |
| Akt prawny |
Rozporządzenie nr 9/1991 Wojewody Bydgoskiego z dnia 14 czerwca 1991 r.[1] |
| Powierzchnia |
2143,17 ha |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
| 53°09′N 18°04′E/53,150000 18,066667
| |
Obszar Chronionego Krajobrazu Północnego Pasa Rekreacyjnego Miasta Bydgoszczy – obszar chronionego krajobrazu położony w centralnej części województwa kujawsko-pomorskiego. Zajmuje powierzchnię 2143,17 ha[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Obszar został utworzony na mocy Rozporządzenia Nr 9/91 Wojewody Bydgoskiego z dnia 14 czerwca 1991 roku. Powstanie w 1993 r. Parku Krajobrazowego Doliny Dolnej Wisły, do którego włączono fragmenty Zbocza Fordońskiego, spowodowało ograniczenie powierzchni obszaru chronionego krajobrazu i jego rozczłonkowanie na kilka części.
Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]
Obszar znajduje się w północnej części miasta Bydgoszczy oraz w gminie Osielsko. Łączy się w spójny system ekologiczny ze strefami ochronnymi krawędzi doliny Wisły (na północnym wschodzie) i obszarem Zalewu Koronowskiego na zachodzie i północy. Obejmuje strefę krawędziową Wysoczyzny Świeckiej – oddzielającej ją od Kotliny Toruńsko-Bydgoskiej. W obrębie terytorium miasta Bydgoszczy obszar obejmuje fragment Zbocza Fordońskiego, Las Gdański z ujęciami wód podziemnych, Leśny Park Kultury i Wypoczynku oraz górny taras Fordonu.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Obszar ten został utworzony ze względu na duże walory estetyczne i krajobrazowe, a także przyrodnicze stref krawędziowych opadających na wschód ku dolinie Wisły i na południe – ku pradolinie Wisły[2]. Charakteryzuje go wielorakość form morfologicznych. Obszar stanowi tereny źródliskowe m.in. Strugi Myślęcińskiej, Zacisze, Strugi Rynkowskiej. Występują tu lęgowe gatunki ptaków wymienianych w załączniku I Dyrektywy Ptasiej: dzięcioł czarny, dzięcioł średni, lerka, gąsiorek, rybitwa rzeczna. Znajduje się tu także jedno z nielicznych udokumentowanych stanowisk puszczyka w Bydgoszczy[3].
Z uwagi na walory krajobrazowe i przyrodnicze jest popularnym miejscem wypoczynku codziennego i świątecznego dla mieszkańców Bydgoszczy.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Leśny Park Kultury i Wypoczynku
- Obszary chronionego krajobrazu w Polsce
- Parki i tereny leśne w Bydgoszczy
- Ochrona przyrody w Bydgoszczy
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Obszar Chronionego Północnego Pasa Rekreacyjnego Miasta Bydgoszczy. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-11-16].
- ↑ Program ochrony środowiska dla Miasta Bydgoszczy na lata 2005-2012. październik 2005. [dostęp 2018-11-16].
- ↑ Program Ochrony Środowiska dla miasta Bydgoszczy na lata 2013-2016 z perspektywą do 2020 roku. Uchwała nr XXXV/721/12 Rady Miasta Bydgoszczy z dnia 28 listopada 2012 r. Bydgoszcz. czerwiec 2012
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marcysiak Katarzyna: Ochrona przyrody - Bydgoszcz i okolice. [w.] Banaszak Józef red.: Przyroda Bydgoszczy. Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2004. ISBN 83-7096-531-8
