Obszar H I

Obszary H I – obłoki międzygwiazdowe utworzone z neutralnego wodoru atomowego (H₁). Obszary te nie emitują światła, ale można je wykryć na podstawie słabej emisji promieniowania o długości 21 cm (1420 MHz) – linii emisyjnej promieniowania, wysyłanego przez atomy wodoru.

Stopień jonizacji w obszarach H I jest bardzo niski i wynosi około 10⁻⁴ (jedna cząstka na 10 000). Obok obszarów H I identyfikuje się także obszary H II, zawierające zjonizowany wodór cząsteczkowy.

Temperatura obszarów H I wynosi około 60 K, a w skrajnych przypadkach nie powinna przekraczać 200 K.

Mapowanie emisji promieniowania z tych obszarów przy pomocy radioteleskopów wykorzystuje się do określania struktury galaktyk spiralnych.

Bibliografia

• Anderson, Kevin J & Churchwell, Ed. The Anatomy of a Nebula. „Astronomy”. 13, s. 66–71, 1985.