Odporność

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Odporność – stan niepodatności organizmu na działanie niekorzystnych czynników zewnętrznych takich jak brak wody, brak pokarmu, obecność toksyn, pasożytów, mikroorganizmów chorobotwórczych[1][2][3].

W biologii przez odporność rozumie się utrzymywanie stanu równowagi organizmów wielokomórkowych pomiędzy sprawnymi mechanizmami biologicznej obrony przed zakażeniem i stanami chorobowymi, a utrzymywaniem stanu tolerancji, która zapobiega alergii i chorobom autoimmunologicznym[4][5].
Szczególnym przypadkiem odporności jest odporność immunologiczna[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Marzena Popielarska-Konieczna: Słownik szkolny: biologia. Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa, 2003, s. 343. ISBN 83-7389-096-3.
  2. ↑ a b Biologia: słownik encyklopedyczny. Warszawa: Wydawnictwo Europa, 2001, s. 223. ISBN 83-87977-73-X.
  3. ↑ odporność, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2013-02-21].
  4. ↑ Janusz Marcinkiewicz: Funkcja i organizacja układu immunologicznego. W: Krzysztof Bryniarski (pod red.): Immunologia. Wrocław: edra, 2017, s. 3. ISBN 978-83-65625-62-5.
  5. ↑ J. Gołąb, M. Jakóbisiak, M. Lasek, T. Stokłosa: Immunologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2017. ISBN 978-83-01-20410-5.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Odporność&oldid=71574996”