Odznaka Turystyczno-Krajoznawcza PTTK Polskie „Naj”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Odznaka Turystyczno-Krajoznawcza PTTK Polskie „Naj” (w skrócie zwana PLN) – odznaka ustanowiona w 2008 roku i nadawana przez Oddział Wolski PTTK im. gen. Józefa Sowińskiego w Warszawie w celu spopularyzowania walorów krajoznawczych, turystycznych i historycznych oraz współczesnego dorobku Polski, a także ocalenia od zapomnienia, przynajmniej niektórych polskich „rekordzistów”.

OTK PTTK Polskie „Naj” nie jest typową odznaką krajoznawczą, czy turystyczną jakich wiele funkcjonuje w PTTK i innych organizacjach. Jej szczególna osobliwość wynika z wielu przyczyn, z których na pierwszym miejscu należy wymienić oryginalną tematykę. „Bohaterami” odznaki są polscy „rekordziści” – obiekty, które mają tytularny przedrostek „naj”. Turysta znajdzie tu więc obiekty najstarsze, największe, najmniejsze, najwyższe, najdłuższe, najgłębsze, najwyżej położone i inne w najróżniejszych kategoriach. Są wśród nich osobliwości przyrody, wyjątkowe obiekty architektoniczne i obiekty znane również i poza krajem, ale są również i obiekty przeciętne i zwyczajne, które znalazły się w kanonie krajoznawczym tylko ze względu na owe „naj”.

Stopnie odznaki[edytuj | edytuj kod]

Odznaka posiada osiem stopni w czterech kategoriach, które można uzyskać jedynie w podanej kolejności::

  • Popularna PLN (bez stopni),
  • Mała PLN w stopniach: brązowy, srebrny i złoty,
  • Duża PLN w stopniach: brązowy ze szmaragdem, srebrny z rubinem i złoty z perłą,
  • Wielka Korona PLN z jantarem.

Warunki zdobywania odznaki[edytuj | edytuj kod]

O odznakę może ubiegać się każdy kto ukończył 7 lat i spełni warunki określone regulaminem, również nie będąc członkiem PTTK. Podstawą przyznania odznaki jest zwiedzenie ustalonej dla danego stopnia odznaki liczby obiektów wymienionych w załączniku do regulaminu. Zaliczane będą jedynie obiekty wymienione w kanonie krajoznawczym, stanowiącym załącznik do regulaminu. Odznakę można zdobywać w czasie wycieczek pieszych (nizinnych i górskich), kolarskich, narciarskich, wodniackich (kajakowych i żeglarskich), motorowych oraz autokarowych. Odznakę zdobywa się zwiedzając określoną w regulaminie liczbę obiektów uczestnicząc w indywidualnych wędrówkach oraz zbiorowych imprezach turystyczno-krajoznawczych. Kolejność i dobór zwiedzanych obiektów jest dowolna, z tym, że na każdy stopień odznaki należy zaliczyć obiekty co najmniej z trzech grup. Wielką Koronę PLN z jantarem może uzyskać turysta, który zaliczy wszystkie obiekty wymienione w kanonie krajoznawczym.

Kanon Krajoznawczy Odznaki[edytuj | edytuj kod]

Do regulaminu odznaki został dołączony Kanon Krajoznawczy[1] obejmujący wykaz 300 miejsc i obiektów na terenie Polski. Wymagane do zwiedzenia miejsca i obiekty podzielono na 8 grup: najstarsze, największe, najmniejsze, najwyższe, najdłuższe, najgłębsze i najgłębiej położone, najwyżej położone oraz inne „Naj”.

Autorem regulaminu OTK Polskie „Naj” oraz wszystkich wizerunków graficznych odznaki jest Roman Henryk Orlicz – Instruktor Krajoznawstwa Polski (IKP).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Roman Henryk Orlicz: Kanon Krajoznawczy OTK PTTK Polskie „Naj”. [w:] Koło PTTK nr 24 „Młodzi Silni Weseli” w Warszawie [on-line]. www.msw-pttk.org.pl. [dostęp 2012-12-01]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]