Ofensywa Rwandy w Demokratycznej Republice Konga
| konflikt w prowincji Kiwu | |||
| |||
| Czas |
20 stycznia – 25 lutego 2009 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Ofensywa Rwandy w Demokratycznej Republice Konga rozpoczęła się 20 stycznia 2009 i została wymierzona w rwandyjskich rebeliantów skupionych wokół ugrupowania plemienia Hutu – Demokratyczne Siły Wyzwolenia Rwandy (FDLR), które są odpowiedzialne za udział w ludobójstwie w Rwandzie w 1994.
Inwazja wojsk Rwandy złożonych z małżonków plemienia Tutsi odbywała się za zgodą rządu Demokratycznej Republiki Konga. Zgoda Kinszasy na zbrojne wejście wojsk Rwandy o tyle budziło emocje, ponieważ w Rwanda dwukrotnie (1996 i 1998) dokonała inwazji na Demokratyczną Republikę Kongo, wymierzoną przeciw Kinszasie. Podczas walk w Kiwu między wojskami DRK a siłami Narodowego Kongresu Obrony Ludu Laurenta Nkundy, Rwanda została oskarżona przez DR Konga o wspieranie finansowe bojówek Nkundy, który twierdził, że bojownicy Hutu prześladują jego rodaków Banyamulenge (kongijski odłam plemienia Tutsi), a rząd nic nie robi, by się temu przeciwstawić. Prezydent DR Konga Joseph Kabila, był krytykowany przez naród, iż bez konsultacji z parlamentem zgodził się na wkroczenie rwandyjskich wojsk na terytorium kraju[1][2].
Walki[edytuj | edytuj kod]
Styczeń[edytuj | edytuj kod]
20 stycznia 2009 została zapoczątkowana inwazja wojsk Rwandy. Tego dnia na tereny DR Konga przedostało się 1000 żołnierzy[1]. Walki na dużą skalę rozpoczęły się 23 stycznia. Wtenczas na terytorium DR Konga weszło ok. 5000 ruandyjskich żołnierzy[1]. Tego dnia w walkach zginęło 9 bojowników, a jeden kongijski żołnierz został ranny.
Początkowo wojska DR Konga wspierane były przez milicję Mai Mai wspierała, która jednak później zaczęła z nimi walczyć. 26 stycznia Mai Mai poinformowała, że zakończyła działania wojenne. Tego samego dnia Międzynarodowy Czerwony Krzyż wezwał wszystkie strony konfliktu do oszczędzania ludności cywilnej[3].
Luty[edytuj | edytuj kod]
11 lutego rwandyjskie radio państwowe podało, że połączona operacja doprowadziła do zniszczenia większości baz rwandyjskich rebeliantów na terytorium DRK[4].
Armia kongijska prowadziła także naloty na kryjówki dowódców FDLR. Najcięższe bombardowania odbywały się 75 km na północ od stolicy Kiwu – Goma oraz na płaskowyżu Masisi. W nalotach zginęło ponad 40 rebeliantów[5].
Kongijski generał John Numbi orzekł, że większość celów została wykonana i dlatego 25 lutego 2009 rwandyjskie wojska wyszły z terytorium DRK. Jednakże nie zniszczono wszystkich baz rebeliantów Hutu ani nie schwytano dowódców FDLR. Nie możemy powiedzieć by problem został rozwiązany ale rebelianci Hutu zostali poważnie osłabieni, a ich potencjał znacznie zredukowany – powiedziała rwandyjska minister spraw zagranicznych Rosemary Museminali[6].
Rebelianci wykorzystywali cywilów jako żywe tarcze. Podczas ofensywy rwandyjsko-kongijskiej rebelianci dokonywali gwałtów i mordów na cywilach. Ocenia się, ęe bojownicy przetrwali operację, ponieważ unikali otwartej walki z wojskami kongijskimi i ruandyjskimi.
W walkach poległo ok. 250 bojowników, 8 sprzymierzonych żołnierzy i ponad 250 cywilów.
14 maja 2009 bojówki Demokratycznych Sił Wyzwoleńczych Rwandy (FDLR) dokonały masakry w miejscowości Ekingi oraz w wiosce Busurungi w prowincji Kiwu. Wówczas zamordowano ok. 100 cywilów[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Maciej Konarski, Ruandyjskie wojska wkroczyły na terytorium Kongo, afryka24.pl [zarchiwizowane 2012-07-20].
- ↑ Maciej Konarski: Kongijczycy niechętni ruandyjskiej pomocy. afryka24.pl.
- ↑ Maciej Konarski: Trwa ofensywa przeciw rebeliantom Hutu. afryka24.pl.
- ↑ Maciej Konarski: Zniszczono bazy Hutu we wschodnim Kongo. afryka24.pl.
- ↑ Maciej Konarski, Ofensywa przeciw rebeliantom Hutu przynosi coraz więcej ofiar, afryka24.pl [zarchiwizowane 2009-02-19].
- ↑ Maciej Konarski, Ruandyjska armia opuściła terytorium DR Kongo, afryka24.pl [zarchiwizowane 2012-07-18].
- ↑ Adam Traczyk, Dziesiątki ofiar masakr w DR Kongo, afryka24.pl [zarchiwizowane 2009-05-19].