Oftalmoskop

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Oftalmoskop (wziernik oczny) – przyrząd medyczny, wziernik służący do badania dna oka.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy oftalmoskop został zbudowany w 1851 r. przez Hermanna von Helmholza[1]. Przyrząd pod koniec XIX wieku udoskonalił polski okulista i wynalazca Ksawery Gałęzowski[2].

Obecnie oftalmoskopy nadal są wykorzystywane – od prostych modeli z tradycyjnym źródłem światła, po oftalmoskopy emitujące wiązkę laserową i skanujące gałkę oczną.

Prosty oftalmoskop składa się z uchwytu (rękojeści) umożliwiającego trzymanie przyrządu, który dodatkowo jest miejscem zainstalowania baterii, oraz z głowicy, która musi zawierać przynajmniej: żarówkę, zestaw soczewek korygujących i lusterko bądź pryzmat odchylający wiązkę światła.

Dodatkowo może być wyposażony w zestaw kolorowych filtrów, przesłony i siatki umożliwiające dokładne pomiary obserwowanych elementów.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tony Long: Dec. 6, 1850: The Eyes Have It, Thanks to the Ophthalmoscope. Wired, 2010-12-06. [dostęp 2010-12-06]. (ang.).
  2. Iłowiecki 1981 ↓, s. 195–196.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]