Ogińscy herbu Oginiec
 Herb Brama | |
| Państwo | |
|---|---|
| Gniazdo rodzinne |
Oginty |
| Protoplasta |
Dymitr Iwanowicz Hłuszonok |
| Status rodziny |
wymarła |
| Ostatni przedstawiciel |
Bogdan Ogiński |
| Data wymarcia |
1909 |
| Pochodzenie etniczne | |
| Ród macierzysty | |
Ogińscy herbu Brama – wymarły[1][a], polski ród książęcy pochodzenia rusińskiego, należący do warstwy magnackiej.
Ogińscy wzięli swoje nazwisko nazwisko od miejscowości Oginty niegdyś w powiecie żyżmorskim, a następnie kowieńskim, a wywodzący się od książąt na Kozielsku, będących odnogą według jednych smoleńskiej zaś według innych – czernihowskiej gałęzi dynastii Rurykowiczów[2].
Rodzina dzieliła się na dwie główne linie: 1) tzw. "magnacką", która wygasła w 1909 r., oraz 2) "brasławską", której przedstawiciele nie byli w stanie uzyskać w Rosji potwierdzenia tytułu książęcego. Ci ostatni uchodzą w niektórych publikacjach za nadal istniejących[3].
Znani przedstawiciele[edytuj | edytuj kod]
- Jan Jacek Ogiński – hetman polny litewski, wojewoda połocki i mścisławski
- Grzegorz Antoni Ogiński – hetman wielki litewski
- Ludwik Karol Ogiński – duchowny katolicki, biskup smoleński
- Andrzej Ignacy Ogiński – wojewoda trocki, dyplomata
- Ignacy Ogiński – marszałek wielki litewski, kasztelan wileński, oboźny litewski i dyplomata.
- Tadeusz Franciszek Ogiński – wojewoda trocki
- Marcjan Aleksander Ogiński – kanclerz wielki litewski, wojewoda trocki.
- Michał Kazimierz Ogiński – hetman wielki litewski, polski kompozytor
- Marcjan Michał Ogiński[4] – wojewoda witebski od 1730 r.
- Michał Kleofas Ogiński – polski kompozytor, podskarbi wielki litewski
- Amelia Załuska z Ogińskich – kompozytorka, poetka, malarka, współzałożycielka (wraz z mężem, Karolem Załuskim) uzdrowiska Iwonicz-Zdrój. Córka Michała Kleofasa Ogińskiego
Pałace[edytuj | edytuj kod]
-
Pałac w Zalesiu -
-
-
Pałac Słuszków w Wilnie -
Pałac w Grodnie (nie istnieje) -
Pałac w Grodnie (u dołu, po prawej, póź. browar) -
Ruiny pałacu w Słonimiu -
Pałac Ministra Skarbu w Warszawie przebudowany z dawnego pałacu Ogińskich -
-
-
Pałac w Retowie (nie istnieje) -
Pałac w Dukorze (nie istnieje)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Inne siedziby Ogińskich:
- Pałac w Białyniczach (ruiny)
- Dwór w Wiejsiejach (nie istnieje, rozebrany w 1928 roku)
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ostatnim męskim żyjącym członkiem rodu Ogińskich miał być Bogdan Michał Ogiński, zmarły w 1909 roku. Ostatnim żyjącym żeńskim potomkiem była natomiast Gabriela Maria Ogińska, zmarła w 1912 roku.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Minakowski ↓, Linki zewnętrzne.
- ↑ J. Wolff Kniaziowie litewsko-ruscy od końca XIV wieku
- ↑ Zielińska Poczet polskich rodów arystokratycznych. Autorka nie przytacza jednak żadnych na tę okoliczność przypisów ani informacji. Ostatni męscy i żeńscy przedstawiciele tej gałęzi zmarli bezpotomnie w latach 70. XX w. w Polsce. Istnieje wiele rodzin o nazwisku Ogiński niemających z tym rodem nic wspólnego (np. Ogińscy-Kontrymowiczowie), jak również rodzin pochodzenia zarówno szlacheckiego (różnych), mieszczańskiego i chłopskiego
- ↑ http://litopys.org.ua/sborlet/sborlet07.htm – informacja o Marcyanie Ogińskim na stronie Kroniki Witebskiej
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Marek Minakowski: ks. Ogiński. sejm-wielki.pl. [dostęp 2021-08-11]. (pol.).