Ogrodnica niszczylistka
| Phyllopertha horticola | |||
| (Linnaeus, 1758) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
ogrodnica niszczylistka | ||
| Synonimy | |||
| |||
Ogrodnica niszczylistka (Phyllopertha horticola) – gatunek chrząszcza z rodziny poświętnikowatych (Scarabaeidae) i podrodziny rutelowatych (Rutelinae).
Gatunek ten opisany został po raz w 1758 roku pierwszy przez Karola Linneusza w dziesiątym wydaniu Systema Naturae pod nazwą Scarabaeus horticola. Jako miejsce typowe wskazano Europę[1].
Pospolity chrząszcz na żywopłotach przede wszystkim różanych, na skrajach lasów i w ogrodach. Ciało osiągające długość 10–12 mm. Ubarwienie pokryw brunatne, a głowa, przedplecze i nogi są ciemnozielone z metalicznym połyskiem, spód ciała również zielony. Całe ciało pokrywają krótkie włoski. Dorosłe osobniki żerują przede wszystkim na liściach i kwiatach drzew owocowych i róż. Larwy dorastają do 2 cm długości rozwijają się w glebie około dwóch lat żywiąc się korzeniami traw i innych roślin. Z końcem maja masowo wylęgają się postacie dorosłe. Pospolity szkodnik najliczniej występujący na pn. Polski[2].
Rozwój owada trwa jeden rok. Samice jaja składają w ziemi na głębokość 10–15 cm po 15–25 jaj. Po okresie 3 tygodni wylęgają się pędraki żerujące aż do października a następnie zimują w ziemi na głębokości 40 cm. Po okresie zimowania i żerowania przeobrażają się w poczwarkę a następnie w osobnika już dorosłego.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 351. (łac.).
- ↑ Stanisław Ignatowicz: Ogrodnica niszczylistka - groźny szkodnik roślin. 2013. [dostęp 2013-06-19]. (pol.).