49°45′40″N 18°43′10″E/49,761111 18,719444Ogrodzona (województwo śląskie)
| Artykuł | 49°45′40″N 18°43′10″E |
| - błąd | 39 m |
| WD | 49°46'59.9"N, 18°43'0.1"E |
| - błąd | 14 m |
| Odległość | 2619 m |
| ||||
| ||||
 Widok na Ogrodzoną z Godziszowa | ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  śląskie
| |||
| Powiat | cieszyński | |||
| Gmina | Dębowiec | |||
| Liczba ludności (2008) | 861 | |||
| Strefa numeracyjna | 33 | |||
| Kod pocztowy | 43-426 | |||
| Tablice rejestracyjne | SCI | |||
| SIMC | 0051693 | |||
Położenie na mapie gminy Dębowiec   Ogrodzona | ||||
Położenie na mapie Polski  Ogrodzona | ||||
Położenie na mapie województwa śląskiego  Ogrodzona | ||||
Położenie na mapie powiatu cieszyńskiego  Ogrodzona | ||||
| 49°45′40″N 18°43′10″E/49,761111 18,719444
| ||||
| Strona internetowa | ||||
Ogrodzona (cz. Ohrazená, niem. Ogrodzon) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, w gminie Dębowiec. Wieś leży w historycznych granicach regionu Śląska Cieszyńskiego. Powierzchnia sołectwa wynosi 695 ha[1], liczba ludności 861 (2008), co daje gęstość zaludnienia równą 123,9 os./km².
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość położona jest na Pogórzu Cieszyńskim nad rzeką Knajką. Przez najwyższe wzniesienie w Ogrodzonej (387 m) przechodzi wododział zlewisk Odry i Wisły.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Ogrodzona to jedna z najstarszych miejscowości na Śląsku Cieszyńskim. Miejscowość została po raz pierwszy wzmiankowana w dokumencie protekcyjnym biskupa wrocławskiego Wawrzyńca z dnia 25 maja 1223 roku wydanym na prośbę księcia opolsko-raciborskiego Kazimierza dla klasztoru premonstrantek w Rybniku, w którym to wymieniono około 30 miejscowości mających im płacić dziesięcinę. Pośród 14 miejscowości kasztelanii cieszyńskiej wymieniona jest również Ogrodzona jako Ogrozona[2][3]. Wieś politycznie znajdowała się początkowo w granicach piastowskiego (polskiego) księstwa opolsko-raciborskiego. W 1290 w wyniku trwającego od śmierci księcia Władysława opolskiego w 1281/1282 rozdrobnienia feudalnego tegoż księstwa powstało nowe księstwo cieszyńskie, w granicach którego znalazła się również Ogrodzona. Od 1327 księstwo cieszyńskie stanowiło lenno Królestwa Czech, a od 1526 roku w wyniku objęcia tronu czeskiego przez Habsburgów wraz z regionem aż do 1918 roku w monarchii Habsburgów (potocznie Austrii).
Miejscową parafię pw. św. Mateusza Ewangelisty założono w XIV wieku[4], w połowie XV wieku liczyła 90 parafian[5].
Od XIV wieku była to wieś szlachecka. W latach 70. XV wieku jej właścicielem Andrzej Pięćlat z Ogrodzonej. Zapewne pod koniec XV wieku trafiła w ręce książęce, kiedy to Machna z Ogrodzonej wraz z synem Staszkiem sprzedali Strumień Mikołajowi z Brodów[6].
Według austriackiego spisu ludności z 1900 w 62 budynkach w Ogrodzonej na obszarze 691 hektarów mieszkało 417 osób, co dawało gęstość zaludnienia równą 60,3 os./km². z tego 265 (63,5%) mieszkańców było katolikami, 143 (34,3%) ewangelikami a 9 (2,2%) wyznawcami judaizmu, 409 (98,1%) było polsko-, 3 (0,7%) czesko- a 3 (0,7%) niemieckojęzycznymi[7]. Do 1910 roku liczba budynków wzrosła do 63 a mieszkańców do 460, z czego 459 zameldowanych było na stałe, 266 (57,8%) było katolikami, 180 (39,1%) ewangelikami, 14 (3%) żydami, 449 (97,6%) polsko-, 5 (1,1%) niemiecko- a 5 (1,1%) czeskojęzycznymi[8].
Po zakończeniu I wojny światowej tereny, na których leży miejscowość - Śląsk Cieszyński stał się punktem sporu pomiędzy Polską i Czechosłowacją. W 1918 roku na bazie Straży Obywatelskiej miejscowi Polacy utworzyli lokalny oddział Milicji Polskiej Śląska Cieszyńskiego pod dowództwem ob. Stańka, który podlegał organizacyjnie 1 kompanii w Cieszynie[9].
W 1945 w tutejszym lasku UB rozstrzelało reakcyjnych działaczy podziemia, nieznana jest ostateczna liczba ofiar. W miejscu zdarzenia dzięki staraniom Ogólnoświatowego Związku Byłych Żołnierzy AK postawiono pamiątkowy krzyż.
W latach 1945–1954 miejscowość była siedzibą gminy Ogrodzona, a w latach 1975–1998 położona była w województwie bielskim.
Turystyka, zabytki i pomniki przyrody[edytuj | edytuj kod]
Jednym z najstarszych budynków we wsi są Środowiskowy Ośrodek Kultury z 1778 roku oraz kościół św. Mateusza z 1855 wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego[10].
Znajdujący się na terenie miejscowości 150-letni buk zwyczajny (Fagus silvatica) o obwodzie 330 cm i wysokości 28 m uznany został za pomnik przyrody w 1953[11].
Przez miejscowość przechodzi trasa rowerowa:
zielona trasa rowerowa nr 13 – Ustroń - Jastrzębie-Zdrój - Rybnik (82 km)
Religia[edytuj | edytuj kod]
Na terenie Ogrodzonej działalność duszpasterską prowadzą następujące kościoły:
- Kościół Rzymskokatolicki (parafia pw. świętego Mateusza)
- Kościół Ewangelicko-Augsburski (filiał parafii w Cieszynie)
Transport[edytuj | edytuj kod]
Przez Ogrodzoną przebiega droga ekspresowa S52. Przez wieś kursują autobusy Transkom Skoczów do Cieszyna, Bielska-Białej, Brennej, Drogomyśla i Ustronia Lipowca; autobusy DAS II do Cieszyna i Bielska-Białej oraz busy Linea Trans do Brennej Bukowej i Cieszyna.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Zabytkowy kościół katolicki pw. św. Mateusza
Szkoła podstawowa im. Karola Śliwki
Środowiskowy Ośrodek Kultury
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Gmina Dębowiec: Plan Odnowy Miejscowości Ogrodzona. W: www.debowiec.bip.info.pl [on-line]. 2010-08-24. [dostęp 2011-12-12].
- ↑ Idzi Panic. Z badań nad osadami zanikłymi na Górnym Śląsku w średniowieczu. Uwagi w sprawie istnienia zaginionych wsi podcieszyńskich, Nageuuzi, Suenschizi, suburbium, Radouiza, Zasere, Clechemuje oraz Novosa. „Pamiętnik Cieszyński”, s. 29-37. Polskie Towarzystwo Historyczne Oddział w Cieszynie. ISSN 0137-558x. [dostęp 2012-12-31].
- ↑ Śląsk Cieszyński w średniowieczu (do 1528). Idzi Panic (redakcja). Cieszyn: Starostwo Powiatowe w Cieszynie, 2010, s. 294. ISBN 978-83-926929-3-5.
- ↑ I. Panic, 2010, s. 415
- ↑ I. Panic, 2010, s. 321
- ↑ I. Panic, 2010, s. 334
- ↑ Gemeindelexikon der im Reichsrate vertretenen Königreiche und Länder, bearbeitet auf Grund der Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1900, XI. Schlesien. Wien: 1906. (niem.)
- ↑ Ludwig Patryn (ed): Die Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1910 in Schlesien. Troppau: 1912. (niem.)
- ↑ Jerzy Szczurek 1933 ↓, s. 32-37.
- ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie. 2019-12-31.
- ↑ Wykaz pomników przyrody na terenie Śląska Cieszyńskiego. W: Henryk Mróz: Śląsk Cieszyński, Środowisko naturalne. Cieszyn: Macierz Ziemi Cieszyńskiej, 1997, s. 66. ISBN 83-903589-9-9.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Władysław Szweda: Z dziejów Ogrodzonej. Ogrodzona: 2008. ISBN 978-83-928082-0-6.
- Jerzy Szczurek: Z wielkich dni Śląska Cieszyńskiego. O milicjach ludowych w latach 1918-1920. Cieszyn: Nakładem Grupy Związku Powstańców Śląskich w Cieszynie, 1933.Sprawdź autora:1.
| |||||||||||
_COA.svg)
