Ojciec (film 2004)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ojciec
Папа
Gatunek

dramat obyczajowy

Rok produkcji

2004

Kraj produkcji

Rosja

Język

rosyjski, niemiecki

Czas trwania

94 min

Reżyseria

Władimir Maszkow

Scenariusz

Władimir Maszkow, Ilia Rubinstein

Muzyka

Dmitrij Atowmian

Zdjęcia

Oleg Dobronrawow

Scenografia

Władimir Aronin

Kostiumy

Regina Homska

Montaż

Wiera Krugłowa

Produkcja

Władimir Maszkow

Wytwórnia

Transmaszholding
Rossijskije Kommmynalnyje Sistiemy
Produsierskaja Firma Igora Tołstunowa

Dystrybucja

Nasze Kino

Budżet

3,5 mln. $

Nagrody
2004 – MFF w Moskwie (nagroda widzów)

Ojciec (ros. Папа) – rosyjski dramat obyczajowy z 2004 roku w reż. Władimira Maszkowa na podstawie sztuki Aleksandra Galicza pt. Matrosskaja Tiszyna.

Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]

ZSRR roku 1929. W małej miejscowości Tulczyn na Ukrainie żyje wraz ze swoim synem Dawidem Żyd Abram Schwarz. Jest to buchalter spędzający większość dnia nad księgami i papierami rachunkowymi. Jego oczkiem w głowie jest syn, którego pragnie uczynić wielkim wirtuozem skrzypiec. Chłopiec pod czujnym okiem ojca całymi godzinami musi grać na skrzypcach. Abram ma również hobby – zbiera widokówki z różnych miast świata. Abram jest bardzo surowy dla syna – bije go, zwłaszcza gdy jest pijany i gdy Dawid podkrada mu widokówki celem wymiany z kolegami. Po latach, w przededniu wybuchu wojny, Dawid staje się uznanym skrzypkiem moskiewskiego konserwatorium. Pewnego dnia stary Abram odwiedza syna, jednak ten najwyraźniej wstydzi się ojca – starego Żyda przed swoimi kolegami i zamiast gorąco przyjąć rodzica każe się mu wynosić. Dawid nie wie, że jest to ostatnie spotkanie z ojcem – wkrótce wybucha wojna i Dawid zostaje powołany do wojska. Dowiaduje się również, że ojciec podzielił los innych Żydów, którzy znaleźli się pod okupacją niemiecką i został zmordowany podczas holocaustu. Dawid zostaje ciężko ranny w bitwie pod Kurskiem i grozi mu amputacja ręki – nigdy już nie będzie mógł grać. W noc przed oczkującą go operacją w pociągu sanitarnym odwiedza go duch ojca, który wybacza mu kradzież widokówek i złe przyjęcie w akademiku konserwatorium. Obydwaj mężczyźni jednają się.

Role[edytuj | edytuj kod]

i inni.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]