Okno Overtona
Okno Overtona, inaczej okno dyskursu – idea opisująca, jak zmienić postrzeganie przez społeczeństwo kwestii, które są społecznie nieakceptowane.
Jej autor, Joseph P. Overton[1], były wiceprezes Mackinac Center for Public Policy[2], twierdził, że polityczna żywotność idei zależy tylko od tego, czy mieści się w oknie, a nie od indywidualnych preferencji polityków[3]. Według opisu Overtona jego okno opisuje szereg zasad uznawanych za politycznie akceptowalne w obecnym stanie opinii publicznej, które polityk może stosować bez ryzyka oskarżeń o zbyt ekstremalne poglądy na piastowanie urzędu publicznego.
Overton opisał spektrum od bardziej do mniej swobodnych, celowo umieszczając je na pionowej osi, aby uniknąć porównań do prawicowych-lewicowych poglądów politycznych. Joshua Treviño stwierdził, że opisywane stopnie społecznej akceptacji[4] to:
- zabronione,
- radykalne,
- akceptowalne,
- rozsądne,
- popularne,
- legalne.
Okno Overtona opisuje możliwości przeforsowania legalizacji kwestii nieakceptowanych lub zabronionych w danym momencie w danym społeczeństwie. Agitatorzy kwestii spoza okna kształcą społeczeństwo w celu przeniesienia i/lub rozwinięcia okna o wybraną ideę. Zwolennicy aktualnego stanu prawnego i społecznego starają się przekonać ludzi, że idee spoza okna powinny być uznane za niedopuszczalne.
Po śmierci Overtona badano koncepcję promowania pomysłów poza oknem lub przez „zewnętrzne obramowanie” z zamiarem uzyskania mniej radykalnych pomysłów akceptowanych przez porównanie[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Joseph P. Overton, www.nndb.com [dostęp 2017-06-11] .
- ↑ Joseph P. Overton [dostęp 2017-06-11] .
- ↑ The Overton Window [dostęp 2017-06-11] (ang.).
- ↑ Why the Right-Wing Gets It – and Why Dems Don’t [UPDATED], „Daily Kos” [dostęp 2017-06-11] .
- ↑ Morning Feature: Crazy Like a Fox?, „Daily Kos” [dostęp 2017-06-11] .