Okolicznik przyczyny
Okolicznik przyczyny – jeden z rodzajów okolicznika w języku polskim, wyrażającą czynność uprzednią znaną przez mówiącego. Odpowiada na pytania: dlaczego? czemu? z jakiej przyczyny[1]?
Rodzaje okoliczników przyczyny[edytuj | edytuj kod]
- przysłówkowy – Stąd powstał ten kłopot.
- przyimkowy – jest nim wyrażenie przyimkowe z "z", "dla", "z uwagi na" itp. – Kupił jej to futro dla świętego spokoju. Z braku laku dobry kit.
- rzeczownikowy z użyciem narzędnika – Żołnierze przymierali głodem.
- osobliwy – przy pomocy "bo" – Najstarszy, bo pochodzący jeszcze sprzed wojny egzemplarz ma muzeum we Wrocławiu[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Klemensiewicz 1953 ↓, s. 34.
- ↑ Klemensiewicz 1953 ↓, s. 34-35.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Piotr Bąk: Gramatyka języka polskiego - zarys popularny. Warszawa: Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, 1977. ISBN 83-214-0923-7.
- Zenon Klemensiewicz: Zarys składni polskiej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1953.