Przejdź do zawartości

Okowity

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Okowity
Akavitai
Państwo

 Litwa

Okręg

 wileński

Rejon

wileński

Gmina

Niemenczyn

Populacja
• liczba ludności


12
(2001)

Położenie na mapie rejonu wileńskiego
Mapa konturowa rejonu wileńskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Okowity”
Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Okowity”
Położenie na mapie Polski w 1939 r.
Mapa konturowa Polski w 1939 r., u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Okowity”
Ziemia54°53′56″N 25°31′23″E/54,899000 25,523000

Okowity[1], Okowita[2][3] (lit. Akavitai) – wieś na Litwie, w okręgu wileńskim, w rejonie wileńskim, w gminie Niemenczyn.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W XIX i w początkach XX w. położone były w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie wileńskim, w gminie Niemenczyn. Po I wojnie światowej pod administracją polską, w Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich. W latach 1920–1922 w składzie Litwy Środkowej.

Od 11 kwietnia 1922[4] leżały w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie wileńsko-trockim[a], w gminie Niemenczyn[1]. W 1931 miejscowość liczyła 81 mieszkańców, zamieszkałych w 14 budynkach[1].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 na niepodległej Litwie.

  1. Przynależność wojewódzka i powiatowa zmieniała się. W Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich miejscowość leżała w okręgu wileńskim; w Polsce w Ziemi Wileńskiej (1922 - 1926), następnie w województwie wileńskim (1926 - 1945). W ZCZW, na Litwie Środkowej i w początkach przynależności do Polski miejscowość należała do powiatu wileńskiego, następnie do powiatu wileńsko-trockiego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej.. T. I. Województwo wileńskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1938.
  2. Okowita, pow. wileński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 433.
  3. Mapa WIG Niemenczyn. [dostęp 2025-01-08]. (pol.).
  4. Dz.U. z 1922 r. nr 26, poz. 213

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]