Przejdź do zawartości

Okręg narodowościowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Okręg narodowościowy (ros. национальный округ) – administracyjno-terytorialne jednostki w ZSRR, posiadające pewien zakres autonomii, istniejące w latach 19251977.

Okręgi narodowościowe były tworzone na terenach, na których dominowały małe, niesłowiańskie narodowości. Wszystkie okręgi narodowościowe, które powstały, znajdowały się na terenie Rosyjskiej FSRR. Większość okręgów powstała po 1930 w rezultacie zarządzenia z 10 grudnia 1930 Prezydium Wszechrosyjskiego Centralnego Komitetu Wykonawczego "Об организации национальных объединений в районах расселения малых народностей Севера". Utworzenie okręgów narodowościowych miało na celu przyznanie ograniczonej autonomii autochtonicznym ludom i było elementem polityki tzw. korienizacji - przyznawania uprawnień nierosyjskim narodom, zamieszkującym Rosję, dawniej gnębionym i wynaradawianym przez carat. Okręgi narodowościowe zostały zlikwidowane w 1977 w wyniku reformy, która przekształciła je w okręgi autonomiczne.

W latach 19251977 istniało 15 okręgów narodowościowych: