Okręty podwodne projektu 667BDRM

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Okręty podwodne projektu 667BDRM
Ilustracja
Kraj budowy

 ZSRR

NATO

Delta IV

Projekt

Rubin

Stocznia

402 Siewierodwińsk

Zbudowane

siedem

Użytkownicy

 MW ZSRR
 MW Rosji

Służba w latach

od 1984

Uzbrojenie:
16 SLBM R-29RM
RPK-6 Stallion
Wyrzutnie torpedowe:
• dziobowe


4 x 533 mm

Wyrzutnie rakietowe

16 SLBM

Sensory

System hydroakustyczny
  Skat-VDRM

Wyposażenie

• system zarządzania walką
  Omnibus BDRM

Wyporność:
• na powierzchni

11.740 t

• w zanurzeniu

18,200 t

Zanurzenie testowe

400 m (operacyjne: 300 m)

Długość

167 m

Napęd:
2 turbiny zasilane reaktorem,
90 MW, dwie śruby
Prędkość:
• na powierzchni
• w zanurzeniu


13 - 14 w
22 - 24 w

Okręty podwodne projektu 667BDRM (NATO: Delta IV) typ radzieckich okrętów podwodnych o napędzie atomowym, przenoszących szesnaście pocisków balistycznych R-29RM (NATO: SS-N-23) klasy SLBM. Okręty tego typu zaliczane są do okrętów trzeciej generacji, choć jako ostatnia modyfikacja okrętów projektu 667, czasami określana jest jako "generacja pośrednia" lub też generacja 2,5 albo 2+

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K. J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.
  • Warfare.ru: 667bdrm Delta IV class. [dostęp 2008-09-24]. (ang.).
  • Frank von Hippel, Oleg Bukharin, Timur Kadyshev, Eugene Miasnikov, Pavel Podvig: Russian Strategic Nuclear Forces. The MIT Press, 2004. ISBN 0-262-66181-0.