Wilchoweć (rejon kamieniecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wilchoweć
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 chmielnicki

Rejon

kamieniecki

Populacja (2001)
• liczba ludności


250[1]

Nr kierunkowy

+380 3849

Kod pocztowy

32370

Położenie na mapie obwodu chmielnickiego
Mapa konturowa obwodu chmielnickiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Wilchoweć”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Wilchoweć”
Ziemia48°38′50″N 26°30′49″E/48,647222 26,513611

Wilchoweć (ukr. Вільховець, pol. hist. Olchowiec) – wieś na Ukrainie w rejonie kamienieckim obwodu chmielnickiego. Około roku 2010 zamieszkiwało ją 250 osób.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W roku 1886 zarząd gminny Olchowca w powiecie kamienieckim obejmował miasteczko Husiatyn[2] oraz wsie: Olchowiec, Kuźmińczyk, Heleniszczów z Żarnówką,Uwsie, Kutkowce, Zakupnia z Dąbrówką, Iwachnowce, Demkowce, Szydłowce, Kryków z Wiktorówką,Józefówka, Bednarówka.

Pod koniec XVII wieku należał do opisywanego przez Antoniego Józefa Rollego Jerzego Wołodyjowskiego, stolnika przemyskiego, żonatego z Krystyną Jeziorkowską. Spisane przez Rollego fakty były dla Henryka Sienkiewicza inspiracją do stworzenia postaci Jerzego Michała oraz Basi Wołodyjowskich. Po śmierci bezdzietnej Jerzego i Krystyny, Olchowiec stał się własnością siostry Jerzego Anny, która była za Stanisławem Makowieckim, stolnikiem latyczowskim. W XVIII wieku należy Olchowiec do Potockich; w 1793 bierze go za długi od Prota Potockiego Salomea z Potockich Starzyńska, od której w 1803 nabywa go Mikołaj Makowiecki. W 1853 Jadwiga z Makowieckich wnosi go w posagu do rodziny Czerwińskich[3].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Rezydencja powstała przez rozbudowanie domu zarządu przez Kazimierza Czerwińskiego. Wewnątrz biblioteka z czterema tysiącami książek, obrazy m.in. Kossaka. Obok duży park. Obiekt zniszczony w 1914 i 1917 roku[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu chmielnickiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001 roku. (ukr.).
  2. Husiatyn, w dokumentach ''Hosiathin'', ''Usiatin'', miasteczko, powiat kamieniecki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 602.
  3. Olchowiec (1), powiat kamieniecki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 449.
  4. Antoni Urbański: ''Pro memoria: 4-ta serja rozgromionych dworów kresowych, (IV cz. książki Memento kresowe). Gdańsk: Oficyna Wydawnicza "Graf": 1991, s. 20.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]