Oleg Maskajew
| Pseudonim |
The Big O |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
191 cm |
| Styl walki |
praworęczny |
| Kategoria wagowa |
ciężka |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk |
46 |
| Zwycięstwa |
39 |
| Przez nokauty |
28 |
| Porażki |
7 |
| Remisy |
0 |
| Nieodbyte |
0 |
| |
Oleg Maskajew (ur. 2 marca 1969 w Dżambule w Kazachstanie) – rosyjski bokser, były mistrz świata organizacji WBC w kategorii ciężkiej.
Kariera amatorska[edytuj | edytuj kod]
Był mistrzem Armii Radzieckiej oraz wicemistrzem Związku Radzieckiego w wadze superciężkiej (1991). Po rozpadzie ZSRR reprezentował Uzbekistan. W 1993 roku dotarł do ćwierćfinału mistrzostw świata (w którym został znokautowany przez Roberto Balado), a rok później zajął drugie miejsce w Pucharze Świata oraz zdobył złoty medal igrzysk azjatyckich w wadze superciężkiej. W sumie Maskajew stoczył 118 amatorskich walk, z których 108 wygrał.
Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]
Maskajew rozpoczął karierę zawodową w 1993. W swojej pierwszej walce znokautował brązowego medalistę Igrzysk Olimpijskich w 1988 roku, Aleksandra Miroszniczenkę, który do tego momentu stoczył 21 walk i wszystkie wygrał. Walka z Maskajewem była jego ostatnim występem w karierze.
Następną walkę Maskajew stoczył dopiero w 1995, w Stanach Zjednoczonych, kiedy ostatecznie zdecydował się zakończyć karierę amatorską. W 1996 został znokautowany już w pierwszej rundzie przez byłego mistrza świata, Olivera McCalla. Rok później przegrał z Davidem Tuą.
W latach 1998 i 1999 stoczył szereg zwycięskich walk z bokserami średniej klasy. 6 listopada 1999 zmierzył się z Hasimem Rahmanem. Amerykanin prowadził na punkty, jednak w ósmej rundzie dał się zaskoczyć i został przez Maskajewa znokautowany. Cios Rosjanina był tak silny, że Rahman wypadł z ringu na stół sędziowski[1].
Następnie Maskajew pokonał Derricka Jeffersona. Jednak w dwóch następnych walkach został szybko znokautowany – przez Kirka Johnsona w czwartej[2] i Lance Whitakera w drugiej rundzie[3]. W 2002 doznał kolejnej porażki, także przez nokaut, z Coreyem Sandersem (nie mylić z Corrie Sandersem)[4]. W tym momencie wydawało się, że Rosjanin nie ma już szans na walkę o najwyższe laury.
Aby powrócić do ścisłej czołówki bokserów kategorii ciężkiej Maskajew musiał zacząć zwyciężać. Sześć następnych walk wygrał przed czasem. W lipcu 2004 pokonał na punkty niepokonanego do tej pory srebrnego medalistę Igrzysk Olimpijskich w Atlancie, Kanadyjczyka Davida Defiagbona[5].
12 listopada 2005 stoczył z Sinanem Samilem Samem pojedynek eliminacyjny przed walką o mistrzostwo świata organizacji WBC. Maskajew wygrał na punkty, jednak Turek od drugiej rundy walczył ze złamaną szczęką.
12 sierpnia 2006 doszło do jego drugiej walki z Hasimem Rahmanem, który bronił mistrzowskiego pasa. Walka miała podobny przebieg jak ich pierwsze spotkanie z 1999. Rahman wygrywał na punkty, jednak przegrał pojedynek przez techniczny nokaut w ostatniej rundzie[6].
W swojej pierwszej obronie mistrzowskiego tytułu Maskajew miał się spotkać ze zwycięzcą walki eliminacyjnej między Samuelem Peterem a Jamesem Toneyem. Mimo zwycięstwa Petera WBC nakazała jednak powtórzenie pojedynku, ponieważ wynik był podjęty niejednogłośnie. W związku z tym pierwszym rywalem Rosjanina był Peter Okhello. Walka odbyła się 10 grudnia 2006, a Maskajew pokonał na punkty pięściarza z Ugandy, dominując przez całe spotkanie i dodatkowo kładąc rywala na deski w 10 rundzie[7].
8 marca 2008 doszło do walki między Maskajewem a Samuelem Peterem. Rosjanin przegrał przez techniczny nokaut w 6 rundzie i stracił pas mistrzowski[8]. Na ring powrócił po sześciu miesiącach, pokonując jednogłośnie na punkty Roberta Howkinsa[9].
4 listopada 2013 w Krasnodarze, Maskajew pokonał jednogłośnie na punkty w 10-rundowym pojedynku Anglika Danny'ego Williamsa (44-18-0).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kieran Mulvaney: A smarter Maskaev presents looming challenge for title. ESPN.com. (ang.).
- ↑ Boxing Encyclopedia. (ang.).
- ↑ Michael Rosenthal: Whitaker KOs Maskaev in 2nd. Daily News. (ang.).
- ↑ Boxing Encyclopedia. (ang.).
- ↑ Heavyweight Defiagbon loses to Maskaev. CBCsports. (ang.).
- ↑ Frank Gonzalez Jr.: Rahman vs. Maskaev, Part II – Maskaev KOs Rahman. East Side Boxing. (ang.).
- ↑ Kirk Allen: Maskaev Impressive In First Title Defense. East Side Boxing. (ang.).
- ↑ Graham Houston: Samuel Peter TKO6 Oleg Maskaev. Fightwriter.com. (ang.).
- ↑ Erik Schmidt: Maskaev Defeats Hawkins, Looks Terrible. boxingnews24.com. [dostęp 2008-09-21]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
|
