
Olewsk
![]() | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Burmistrz |
Anatolij Powar | ||||
Powierzchnia |
10 km² | ||||
Populacja (2016) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Kod pocztowy |
11000 | ||||
Położenie na mapie obwodu żytomierskiego ![]() | |||||
Położenie na mapie Ukrainy ![]() | |||||
![]() | |||||
Strona internetowa | |||||
Portal ![]() |
Olewsk (ukr. Олевськ) - miasto na Ukrainie w obwodzie żytomierskim, siedziba władz rejonu olewskiego. Był miastem prywatnym Rzeczypospolitej Obojga Narodów[2].
Miasto leży nad rzeką Uborć.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza wzmianka o osadzie pochodzi z 1488. W 1641 roku niedawno zbudowana przez Aleksandra Niemirycza osada otrzymała od króla Władysława IV miejskie prawo magdeburskie i herb. W 1648 roku Kozacy zamordowali Aleksandra Niemirycza. W 1669 roku z fundacji Karola Niemirycza zbudowano w Olewsku drewniany kościół katolicki pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego. Jan Karol Niemirycz osadził tu zakon karmelitów, którzy zbudowali tu klasztor i kościół. Klasztor karmelitów został przez Rosjan skasowany w 1832 roku na skutek represji po powstaniu listopadowym. Kościół klasztorny zamieniono w parafialny. W 1870 roku oprócz kościoła w miejscowości znajdowały się także dwie cerkwie i synagoga.
Pod zaborami siedziba gminy Olewsk w powiecie owruckim guberni wołyńskiej.
Na przełomie 1919/20 Olewsk wszedł w skład administracyjnego okręgu wołyńskiego (ZCZW lub ZCZWiFP)[2].15 marca 1920 r. pod Zarządem Cywilnym Ziem Wołynia i Frontu Podolskiego wszedł w skład nowo utworzonego powiatu sarneńskiego i był siedzibą gminy Olewsk, jednak po traktacie ryskim w 1921 roku Olewsk znalazł się w składzie ZSRR.
W 1989 liczyła 12 323 mieszkańców[3].
Współcześnie status miasta nadano w 2003 roku. W 2011 roku powstała polska szkółka sobotnio-niedzielna przy Olewskim Rejonowym Oddziału Związku Polaków na Ukrainie.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Cerkiew św. Mikołaja(ukr.) z 1596 r.
- Dworzec kolejowy z końca XIX w.
- Most kolejowy z końca XIX w.
- Dom Kultury z 1930 r.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2016 року. Державна служба статистики України. Київ, 2016. стор.33
- ↑ a b Aleksander Jabłonowski, Polska XVI wieku. Ziemie ruskie. Ukraina (Kijów - Bracław). T. 3, Warszawa 1897, s. 231.
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Olewsk, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 480 .
- Gazetteer